uzun zamandır kendimi ilk kez bu kadar yalnız bu kadar çaresiz hissettim
ilk derste ne olduysa birden rahatsızlandım bayılacak gibi oldum gözlerim kararıyo başım feci dönüyo elim aağım titriyo barbat oldum düşmeyeyim diye oturdum bıcırlarım da korktu pıstılar sıralarına bi süre kafamı masaya koyup toparlanmaya çalıştım yarım saatte ancak geçti. Sonra düşündüm hadi bu kez önemli değil kendi kendime bayılmadan atlattım bişey olmadı ama bi gün şu dağda tek başımıza bundan daha kötü olsam ne olacak?? koca bi hiiiç ne sesimi duyan oluuur ne yardımıma gelen ölüp gitsem kimsenin haberi olmaz
Tamam çok şükür burası var dertleşmek için ama insanın yanında bi arkadaşa da ihtiyacı var yaa en azından 2 öğretmenli olsak keşke