meslek hayatında ilk senem ve birleştirilmiş sınıftayım. haliyle zamanı ayarlamakta zorlanıyorum . birinci sınıflarda e ve l ye kadar her şey normaldi a ile tanıştılar bütün denge bozuldu a sesinede e diyorlar bu da beni üzüyo. a oturmadan t yi de vermek istemiyorum . köyde de herkes işime karışıyo benden kalanı öğretmen sanki. bir köylü gelmiş el yazısı zor oluyo niye normal yazıyla yazdırmıyorsun çocuklara diyo gülsem mi ağlasam mı bilemedim. velilerle pek görüşmüyorum yani çocuğuyla ilgelenen veli hiç yok gibi. herkes kendi işinde elimden geleni yapmaya çalışcam ilk geldiğimde çök heycanlıydım ama heycanım giderek kayboluyo sanki...
İlk senemde kendimi çok yıprattım.
Değmediğini anladım sonunda.
Kendi sağlığımdan olmanın da anlamı yok...