Hey köy öğretmenleri ;
Hey kimsesiz, okulu parasız, telefonu öz ailesi dışında çalmayan, yalnız hayatları yaşayan, bir forumda ki mesajlarla dertleşen köy öğretmenleri.
Biz buralarda sadece maaş için çalışmıyoruz. Ülkemiz içinde çalışıyoruz.
Biz kaloriferle değil, sobalarla okulu ısıtırız.
Devlet kadro vermezse
Okulun müdürlüğünü öğretmenliğini bırakıp; hizmetlisi oluruz.
Biz sabah uykumuzu bozup, Elif erken gelir, Ege Umut zaten zayıf çocuk tu erken saattir çocuk üşür, diye vaktinden önce kalkıp, bir çıra yardımı ile sınıfı ısıtırız.
Sıcak bir sınıf olmazsa, yüreklerin de ısınmayacağını gecenin soğuk karanlığında hissederiz.
Hep ümitsizliğe kapılmayalım.
Derdimiz çoktur.
Kabul ederim.
İnsanların 1 kapısı kapanıp, 1 kapısı açılırken,
BSO öğretmenlerine, arkanızda işinize yardım eden amir yoksa; çok kez kapı kapanıyor, " 1 çöp kovası istediğiniz , ya da 5 liralık sınıf defteri istediğiniz için"
Dağın başında, ortasında ya da çukurda olsak bile; Ama yaptığımız hiç bir şey boş veya; boşuna değil.
1 okul 1 hapishane kapatır.Bu her şeye değer. Unutmayalım.
