Bittim Dediğiniz Anlar Oldu Mu?

paylaşırmısınız?

bir örnek benden:
arkadaşlarla yemek yiyecektik.lokantaya gittiğimde henüz kimse yoktu.bir süre sonra kalabalık bir grup halinde geldiler.öpme faslında orda sipariş almak için bekleyen garsonuda öpmüşüm kahkaha tufanı koptu..işte o an benim bittiğim andı:)

o kadar çok güldüm ki hocam anlatamam çok şekersiniz..sizinkine gülmekten keniminkini düşünemedim..ama gerçekten süpersiniz..

teşekkürler...

Son 20 saat itibariyle 3 kere dedim ve 3'ü de bu başlığı açan ve yanıtlayan Hocalarım sayesinde oldu

Birincisinde gülmekten, ikincisinde sevimlilikten, üçüncüsünde de saffaniyetten..

İyi ki varsınız

          KÜFÜRBAZ RAMAZAN
Ramazan bir aileye evlatlık verilmiş, türlü şımarıklıklarına göz yumulmuş bir çocuktu. Çok geveze, çok küfürbaz. Babası elinden tutar köy kahvesine götürür. Orada yanlarına çağırırlar, “Şuna söv para vereceğim, buna söv para vereceğim” diye türlü maskaralıklar yaptırırlar.

    Ramazan 1. sınıfa başlayınca babası benden rica etti. Ramazan’ın nasıl kaba saba bir çocuk olduğunu anlatarak, onu biraz adam etmemi istedi. Ramazan’dan istisnasız her teneffüs şikayet gelirdi. Şikayet konusu: ağza alınmaz küfürler… Bir gün derste :

-         Ramazan, dedim

-         Haaa, diye karşılık verince

-         Bak Ramazan, dedim. Biri sana seslenince “efendim” diye karşılık vereceksin, oldu mu?

-         Tamam tamam.

 Şimdi ben nasıl davranacağını öğrettim ya bunu davranışa dönüştürmeye çalışayım dedim

-         Ramazan

-         Efendim

-         Ramazan

-         Efendim

-         Ramazan

-         Efendim.

 Ben ısrarla ona tekrar ettiriyorum ki iyice öğrensin. Devam ettim.

-Ramazan

Ramazan ellerini iki yana açtı, bana döndü:

-         Ne var lan şerefsiz. Ramazan Ramazan… Adımı mı ezberliyosun, dedi.

Ramazan sinirli sinirli söylenerek yerine giderken ben bağıra bağıra gülüşen çocuklarla beraber güleyim mi yoksa Ramazan’a kızayım mı, kararsız öylece kala kaldım.

 

paylaşırmısınız?

bir örnek benden:
arkadaşlarla yemek yiyecektik.lokantaya gittiğimde henüz kimse yoktu.bir süre sonra kalabalık bir grup halinde geldiler.öpme faslında orda sipariş almak için bekleyen garsonuda öpmüşüm kahkaha tufanı koptu..işte o an benim bittiğim andı:)

sormayın hocam bu tür durumlar çok garip oluyor. bir tane de benden(bunu bu zamana kadar kimseye anlatmadım    üniversite son sınıfta özel bir yurtta kalıyordum.yurdumuzun asansörü vardı.biz tabi sık sık asansörü kullanan bireyler olmuştuk. bir gün üst katlardan aşağı inerken asansörün önünde 2 kişiyi kapıyı açmış beklerken gördüm. neden yaptığımı hala bilmiyorum ama ben o kızlara kapıyı tuttukları için teşekkür ettim. ama kızların asansör için bekledikleri ben değildim  

İlk görev yerim.Doğu da sınır bir ilde idi.Lojmanda yalnız kalıyordum.Bir gün gece yarısı kapım çaldı.Duymuyormuş gibi yapayım dedim.Cama vurmaya başladılar...O an kendi içimden işte herşeyin sonu diye geçirdim..Çaresiz kalkıp ışığı yaktım,hatta abdest bile almıştım.Kapıyı açtığımda hayatıma kast edecek bir tehlike olursa en azından abdestli bu dünyadan ayrılırım.Bir de korkuyu atmak için...Kapıyı açtığımda karşımda köylüleri görünce çok kızmııştım..Çok rahatsızlanan küçük bir çocuk için ilaç var mi diye sormaya gelmişlerdi.Sonraki günlerde o küçük kardeşimizi kaybettik.Allah rahmet eylesin..

Ama yaşadığım bu olay,kapının çaldığ an bittim dediğim ve asla unutaayacağım bir an olmuştu benim için...

     Üniversitedeydim.Karşıdan karşıya geçiyordum.Geçmesem duraktaki otobüs kalkacaktı.Az önce metrelerce uzaklıktaki otomobil ben yolun ortasına gelinceye kadar dibime kadar gelmişti bile."Ben bittim." bile dememe fırsat kalmadan birkaç metre uçup sonra yere yapıştım.Feleğim şaştı :)Şükürler olsun buna rağmen şu anda burdayım ve bu yazıyı yazabiliiyorum.

Sivasta ilk yılımdı 1.sınıfları okutuyordum
Cihan tombul,şaşı bakan sevimli bir çocuktu
Sivaslılar da ne yapayım yerine '  n'örüyüm;
Ne yapıyorsun yerine de   n'örüyon  gı diyorlardı
Her seferinde de uyarıyordum doğrusunu söylemeleri için.
Derste bir sayfa bir hece yazdırıyordum
Cihan gözüme girmek için acele edip herkesten önce bitirmişti.Bana bakıp
 -Öğretmenim ben şimdi n'örüyüm dedi
 -Doğrusunu hatırlatmak için
-Anlamadım Cihan dedim
Sesini yükselterek
-Nörüyüm öğretmenim! dedi
Ben yine Anlamadım cihan
-Nörüyüm
-Yine anlamadım
-YA ÖĞRETMENİM!   NÖ-RÜ-YÜM diyorum ufffffff dedi
O öğrenciyi ve olayı hiç unutamayacağım:)

     Üniversitedeydim.Karşıdan karşıya geçiyordum.Geçmesem duraktaki otobüs kalkacaktı.Az önce metrelerce uzaklıktaki otomobil ben yolun ortasına gelinceye kadar dibime kadar gelmişti bile."Ben bittim." bile dememe fırsat kalmadan birkaç metre uçup sonra yere yapıştım.Feleğim şaştı :)Şükürler olsun buna rağmen şu anda burdayım ve bu yazıyı yazabiliiyorum.

hocam geçmiş olsun yaa.gerçekten çok kötü bir an...


bende muştayken öğrencilerime "size 2 şey yaparsanız hakkımı helal etmem demiştim:
1. si 1 den fazla kişiyle evlenirseniz.(çünkü ailelerinde bu vardı..)
2. 3 ten fazla çocuk yaparsanız.

bir öğrenci parmak kaldırdı:
-öğretmenim ya üçüsüde kız gelirse ne olacak?

benimde başıma hep unutkanlıktan geliyor ne geliyosa gerçekten çok kötü bi durum ya
mesale kocamın eve geleceğini unutmuşum gezmeye gittim adam eve gelir bulamaz anasınıfına götürdüğüm kızımı okulda bırakıp gelimşim vs...........

Teşekkür ederim hocam.

hocam geçmiş olsun yaa.gerçekten çok kötü bir an...


bende muştayken öğrencilerime "size 2 şey yaparsanız hakkımı helal etmem demiştim:
1. si 1 den fazla kişiyle evlenirseniz.(çünkü ailelerinde bu vardı..)
2. 3 ten fazla çocuk yaparsanız.

bir öğrenci parmak kaldırdı:
-öğretmenim ya üçüsüde kız gelirse ne olacak?

Sivasta ilk yılımdı 1.sınıfları okutuyordum
Cihan tombul,şaşı bakan sevimli bir çocuktu
Sivaslılar da ne yapayım yerine '  n'örüyüm;
Ne yapıyorsun yerine de   n'örüyon  gı diyorlardı
Her seferinde de uyarıyordum doğrusunu söylemeleri için.
Derste bir sayfa bir hece yazdırıyordum
Cihan gözüme girmek için acele edip herkesten önce bitirmişti.Bana bakıp
 -Öğretmenim ben şimdi n'örüyüm dedi
 -Doğrusunu hatırlatmak için
-Anlamadım Cihan dedim
Sesini yükselterek
-Nörüyüm öğretmenim! dedi
Ben yine Anlamadım cihan
-Nörüyüm
-Yine anlamadım
-YA ÖĞRETMENİM!   NÖ-RÜ-YÜM diyorum ufffffff dedi
O öğrenciyi ve olayı hiç unutamayacağım:)

Hocam bu hikaye Trabzondaki öğrenci evimi hatırlattı. Çocuklar topla oynuyorlardı, ufak olanı da oynamak istiyor ama abisi izin vermiyordu, "Oynamaysın işte", "Oynamaysın işte". Küçük çocuk gitti, annesine falan söylese de yine abisin yanına gitti, abisi de "Oynamaysın işte, oy-na-may-sın"

güzel anılar

okulun son günü cuma.şiir dinletisi için koşuşturuyorum,vergi ile ilgili şiir yarışmasının son günü onu yazıp yetiştirmem lazım.tam yazdım derken bilgisayarımın şarjı bitiyor.müdürümün şarjını takıyorum olmuyor.masaüstünde yazayım bari diyorum bu sefer elektrikler gidiyor,iki dk sonra geri geliyor ALLAH'tan.ve son ders zili çalıyor.bitmek üzereyken öğrenciler soru sormak için geliyor onları cevaplıyorum.henüz son iki kıta kalmışken bir korna sesi işte servis...offffffffffffffff bittimmmmm.