Bizimkisi Bir Eğitimhane Masalı...

Bu yazıyı dün gece yazdım. sizlerle paylaşmak istedim. belki yüzünüzde bir tebessüm bırakabilirim diye düşündüm...

BİZİMKİSİ BİR EĞİTİMHANE MASALI

    Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, pireler berber iken, develer tellal iken. Ben annemin beşiğini tıngır mıngır sallar iken....
    Zamanın birinde bir EĞİTİMHANE ailesi varmış. Bu EĞİTİMHANE ailesinin birbirinden değerli üyeleri varmış.
    Şiirleriyle, denemeleriyle gönüllerin bam teline dokunan kalem ustaları (adamın biri, sitemkar45, baynadir....) ; değerli anneler ve babalar (kirşehir, nagihansare, bahçeyaka, reng63....) ; çiçeği burnunda babalar ve baba adayları (mizansel, kanakana....) ; tatlı mı tatlı yeğenler, torunlar (nazlı, boracık...) ; yüreği denizler kadar engin olan dostlar (ayça65, birgül, juju, midyatlı, elifimmm, alamet-i farika, nevin07, jujuva, urdus, karabulut33, yido, asus, yeliz1979, E.T., kızlarımcanları, serdarr09, yejder, sevde5, rakiseda, atlantik, gökhan10, zalim09.....) varmış.
     Birbirinden değerli bilge üyeler (selçuk, N.Hülya, munzevi, fehaş, şafakgergin, melf, denizx, papali-eren.....) ; meclis üyeleri (ali2037, aycan konak, hisarkara, emilii, a.badem, baranuz, destinalila, şule27, turgutkuzan.....) ; yönetim ekibi (ali AK01, ayşegoçeri, mtdemirci, habitat, dehliz, sudee....) ve daha ismini sayamadığım gönül dostları varmış (affınıza sığınıyorum).
      Ve.... ve.... ve.... tabi ki bu güzel siteyi, bu gönül dostlarına kazandıran, bu gönül dostlarını bir araya getiren, güzel şeyler paylaşmalarına vesile olan site kurucusu TMurat öğretmenimiz varmış.
      Mekânlar farklı olsa da, arada mesafeler olsa da bu gönül dostları, her gün, paylaşım için, birbirlerine yardım etmek için, birbirlerinin sevinçlerine, üzüntülerine ortak olmak için bir araya gelirlermiş. Çünkü paylaştıkça mutlu olurlarmış. Bu gönül dostlarının ortak noktası, paylaşmayı sevmeleri ve kalplerindeki sonsuuuuz sevgiymiş.
     Yakın zamanda, bu site (aile) çok zor günler yaşamış. Ama site yöneticisi (aile büyüğü) sayesinde bu güzel aile ayakta kalmış ve tüm gönül dostları elele vererek bu aileyi ayakta tutmaya devam etmişler.
     Peki masalımızın sonu nasıl mı bitmiş? Ömürleri yettikçe, birbirlerini unutmamaya çalışmışlar ve hep paylaşarak mutlu olmuşlar.
     Onlar ermiş muradına, biz çıkalım kerevetine...
     Gökten 3 elma düşmüş : Biri site yöneticimiz (aile büyüğümüz) TMurat öğretmenimizin başına, biri tüm EĞİTİMHANELİLER'in başına düşmüş.
Üçüncüsü de müsadenizle bu komik masalın yazarı olarak benim başıma düşşün 
     Allah sitemize zeval vermesin. Amin...

    Saygılar...

Çok güzel yazmışsınız hocam. Ellerinize yüreğinize sağlık.
Paylaşım için çok teşekkürler.

Ne hoş bir yazı öğretmenim. Ellerinize sağlık.

     Allah sitemize zeval vermesin. Amin...

    Saygılar...[/b]

Bu içten, kalbi duygularla yazdığınız yazı için tebrik ediyorum..

Böylesi güzel dostluklara sahne olan bu güzel site böyle güzel betimlemeleri hak ediyor  gerçekten..

Paylaşmayı,dostluğu ve sevgiyi bölüştüğümüz daha güzel günlere diyorum bende..

Kaleminize ve yüreğinize sağlık öğretmenim..

rabbim ayırmasın bizleri birbirimizden.yüreğinize ve ellerinize sağlık öğretmenim.

teşekkür ederim arkadaşlar içten yorumlarınız için....

Bu masal harika her ne kadar masal olmasa gerçek olsada.Bu Masalın içinde olmaktan, içinde yaşamaktan çok mutluyum.Bu kadar yüreğin birlikte atması masal adını hakediyor zaten.

bu güzel masal için teşekkürler.Yüreğinize kaleminize sağlık.

Çok Güzel Bir Masal Yazmışsınız.tabi Bu Masalın Bir Kahramanı Olmakta Bana Mutluluk Verdi.bencede En Büyük Teşekkürü Tmurat Hocama Etmek Gerek. Bizi Böyle Güzel Bir Siteye Kavuşturduğu İçin.size Ve Diğer Arkadaşlara Sonsuz Sevgi Ve Saygılarımı Sunuyorum Ve Tekrar Bu Hoş Paylaşım İçin De Teşekkür Ediyorum.

 "Mekânlar farklı olsa da, arada mesafeler olsa da bu gönül dostları, her gün, paylaşım için, birbirlerine yardım etmek için, birbirlerinin sevinçlerine, üzüntülerine ortak olmak için bir araya gelirlermiş. Çünkü paylaştıkça mutlu olurlarmış. Bu gönül dostlarının ortak noktası, paylaşmayı sevmeleri ve kalplerindeki sonsuuuuz sevgiymiş..."

Simeranya Öğretmenim,
Öncelikle "masalınız" için teşekkür ediyorum.
Bütün bu güzellikleri yaşamak için bu hanenin tadını havasını suyunu tatmak lazım.
İtiraf ediyim ki o kısa kapanma anında:
-Acaba benzer siteler var mı?
diye hiç girmediğim siteler üye olmaksızın girdim ve inceledim.
Her nasılsa -insanın evi gibi- şahsıma söyleyeyim ısınamadım.
İsimler yabancı,renkler yabancı...
Kimsenin karakterini tanıyamıyorsun.
İsmini bilmediğin o kadar eğitimhaneli olmasına rağmen; ne yazdığını ,nasıl düşündüğünü hatta nerelerde görev yaptığını bildiğimiz hatta tanıştığımız meslektaşlarımızdan ayrılmak çok ama çok zormuş.
Belki uzun yıllar kovulmadıkça burada kalacagız.
BU güzel masalda ifede ettiğiniz gibi "masal" hiç bitmesin diyorum.
Masalınız içinde güzel kardeşim simeranya öğretmenim sizlere ayrıca teşekkür ediyorum.
Siteye ilk kez üye olduğumda bende acizane bir şeyler yazmıştım.
Sizlere bir kez daha paylaşmayı istedim.
Belki hatırlayanlar vardır.O zaman isimlerini hatırladığım arkadaşlarımı şiire almıştım.İsmini paylaşamadığım arkadaşlarımada bu vesile ile tekrar unutulmadıklarınıda söylemek istiyorum.
Simeranya öğretmenim açtığınız bu bölümü birazcık kullanıyorum.Saygısızlık olarak anlamayın olur mu?
Hep öyle kalın.
Muhabbetle kalın.
Saygılar.




YERİM... YURDUM... HANEM!

Ben artık dışarıya çıkmıyorum.
Kafam gözüm şişerken monitörde. 
Arkadaşlarım haber salıyor:
-Hadi gelsene!
Saatler gelirken dörde…
Diyorum ki:
-Evdeyim…
Aklım onlarda…
 —Evdeyim.
Şimdi onlara ne deyim!
Kim bunlar?
Onlar kim? Burada konuştuğum kim? 
Diyorum ki:
-Öğretmenim.
Hangisini sayayım,
Söyleyeyim-susayım…
Onları çok sevdim,
Yalansam
Kan kusayım… 
—Seni tanırlar mı?
—Hayır!
—Sen tanır mısın?
—Hayır!
Görmediğin birinden
Bilmiyorum ki ne kalır! 
O aynada onlar,”deli can’lar”
Tanısam da ne kadar!
 Birde yanında kupkuru resim…
Öğretmenim;
“Ajda35,Nikel, Sitemkâr.” 
Haa
Birde öğretmenim “Boşnak.”
Ya,
 İstiyorum ki hepsiyle:
-Sabaha kadar konuşmak…
Arkadaşlarımın “yetimhanesi(!)”
Benimse “EĞİTİMHANE’M…” 
Onlarda diyorlardır:
-Yerim, Yurdum, hanem!
Yazan
Şair filan değil, inanın!
Sadece ustasının kiri…
Adı batsın ”Adamın biri.” 


4NİSAN2008
     YOZGAT

Masal için teşekkürler çok güzel olmuş.Emeğinize sağlık.

Adamın biri ve Simeranya öğretmenlerim,içten yazınız için çok teşekkürler..Tekrar yüreğinize ve kaleminize sağlık..

İnsanın içten,samimi,karşılıksız,sevgi içinde olduğu aile atmosferini teneffüs ettiği bu güzel dostluk evinin güzel mimarları olan tüm müdavimlerine,üyelerine teşekkürler.."Evimizde,eğitimhanemizde,hepimiz mutlu kalalım hep,hep böyle,dostluk ve sevgi içinde..

İnşallah öğretmenim.
Herkese saygılar.
Muhabbetle kalalım:
-Her zaman
-Her yerde!
EĞİTİMHANE'DE

Adamım biri öğretmanim(İSMİNİZİ BİLSEYDİM İSMİNİZLE HİTAP ETMEKTEN GURUR DUYARDIM TABİ)siz bir başkasınız. Babacan tavırlarınız, samimiyetiniz,saygınız ...daha biçok şey sizi değerli yapıyor benim gözümde.Payşlaşım için çok teşekkür ederim.Her zaman ki gibi hoş ve güzel..

sevgili öğretmenim bu sitede yenilerden biriyim ve adımın  masalınızda geçmesine gerçekten çok sevindim.sizde iyi bir dostsunuz.