Bu işin eskiyle yeniyle aman aman ilgisi yok. Fakat içinden çıkamayınca eskiden böylemiydi falan fistan giriyoruz konuya...
Eskiden kapı eşiğinde bekletilen gelinler vardı,herkes yemeğini yer kalkar, kadın toplar yur yıkar sonra yerdi
Bazı yörelerde evlendikten sonra uzuuuun seneler eşi dışında kimsenin yanında konuşamazlardı, dilsizleştirilmişlerdi adeta.
Hele hele gördükleri şiddetin haddi hesabı yoktu. Ama ne vardı ? Çaresizlik, yoğun mahalle baskısı, vs vs. Doğal olarak boşanamıyordu kadınlar kolay kolay..
Yani eskiden saygı sevgi dolu evlilikler yoğunlukta olsaydı bu kadar çabuk değişir miydi durum? O insanlar yetiştirdi bizim anne babalarımızı ya da bizleri... Elbette çok güzel örnekleri yaşanmıştır ama öyle " eskiden....." diye başlayan cümlelere yetmez...
İnanç da tek başına yetecek bir şey değil. Üniversitede hatırlıyorum belli cemaat grupları yine kendi cemaatlerinden insanlarla evleniyorlardı. Üstelik erkek resimlere bakıp seçiyordu ( Konya da ) yani bunun neresi sağlıklı ? Allah korkusu , sevgisi olacak insanda mutlaka ama bu tek başına yetmez.
Yani bu bir süreç. Önce bastırıldı toplum, şimdi patlama yaşıyor.. Zamala eğitimle de beraber taşlar yerine oturur, bu kadar fazla boşanma olmaz diye düşünüyorum