Çocuk da yaparım, kariyerde, dolma da doldururum, baklava da açarım, evim her daim temiz tertipli, yemekler hazır, kıyafetler ütülü, maaşım da var, faturaları ben takip ederim, taksitleri ben yatırır, kredi kartını ben dengede tutar, evdeki herkesin alışverişini ben yapar, markete de ben giderim pazara da...
Aman üstüm başımla makyajımla her zaman bakımlı olmalıyım, kilo almamalıyım ( mazallah eşimin gözü kayar mayar ), çocuğumun dersinden tutun banyosuna kadar, dişini fırçlamasına kadar ben ilgilenirim, uyku nedir bilmem, haftasonları sessiz oluruz sabahları aman beyimiz uyanmasın, ekonomik özgürlüğüm var diye isyan edemem haşa ne haddime !
( ben derken kadınları kastediyorum )
Neyim ben peeki ? İyi eş, iyi anne, iyi öğretmen ( vb ) iyi gelin, iyi komşu....
Bunlardan biri ya da bir kaçı aksarsa şiddeti de, hakareti de , aldatılmayı da hakederim de bunlara boyun eğmeyip boşanırsam üstüne bir de suçlu olurum. Tabii ya param var ya hep ondan. Yoksa ne haddime boşanmak falan !
Samet Behrengi 'nin Küçük Kara Balık kitabını, Bach 'ın Martı sını okuyun bence bir...
Dünya kendimizi karanlık, yosunlarla kaplı, daracık bir kayanın oyuğuna hapsedecek kadar küçük mü ?
Erkeklerin genel olarak paylaşımcı olduğu evlilikler zor biter...