Bu Şiiri Okuyunuz

Çevrimdışı BEKİR_FİKRET

  • Tecrübeli Üye
  • ****
  • 183
  • 266
  • 1. Sınıf Öğretmeni
  • 183
  • 266
  • 1. Sınıf Öğretmeni
# 10 Ara 2009 00:32:53
 
 
 *Hantepe'nin Kara Tahtası...! *
 
 
 1996 yılında Hantepe İlköğretm Okulu'da şehit edilen öğretmenlerin anısına ithaf olunur.
 
 Bir Kur'a çektik torbadan,sanki ölümü denk,
 'Alnımızda bilgilerden bir çelenk'
 Düştük Hantepe'nin yollarına,binbir ümitle
 Nereden bilirdik,kahpece karşılaşacağız birkaç...'le
 Cuma öğretmen Nesrin Bacı'ya sevdalıydı,
 Uğur öğretmen daha bir aylık nişanlı...
 ............................. ............................. .......
 İçmeye başladılar besmeleyle çorbayı
 Bir sofra muhabbeti doldurmuştu odayı
 Kapıları çaldı'Yardım'istercesine
 Dördü birden ölüme gitti tam er'cesine
 'Kim O'derken,konuk ağırlamaktı,niyetleri:
 Ya da yardım etmekti bir hastaya.
 ............................. ............................. ...............
 Yüzleri gün gibiydi arkadan vurdular onları,
 İlim dünyasının denizine karıştı şehit kanları,
 ...Tepenin yamacında yükseldi acı bir 'Ah! '
 Sonra heceleşti dudaklarında'Lailaheilallah! '
 Dördünü susturdular(!) Vakit bir akşamdı;
 Onların cansız bedeni bile,bilgi abidesi gibi ihtişamdı
 ............................. ............................. ................
 Yoksuldu bizi okutanlar,bizim için saçını süpürge etti,
 Vurulan bilgiydi Hantepe'de,sanma kemikle et ti.
 Bilir misin yıldızlar yol gösterir gece insana
 Günü gün yapan güneştir, anlasana!
 Onca masum Hantepe'de cehaletten paslanırken
 Şahadet vardı dudaklarında kurşun yağmurunda ıslanırken.
 
 Sen silah taşırsın,kurşun sıkarsın
 Ben de bilgi yüklüyüm;
 Senin kurşununla değil,benim kalemimle çözülür bu KÖRDÜĞÜM!
 Sen öğretmenim!
 Selanik'ten bu toprağa akan 'asil kansın'
 Söğüt'ten doğan 'Güneş'
 Hantepe'de arslansın!
 'Kız kardeşimin gelinliği,şehidimin son örtüsü'yle gömdük sizi toprağa
 Yazdık adınızı kalbimize,gömdük sizi 'Aydınlık çağa'
 'Çırpınırdı Karadeniz bakıp Türk'ün bayrağına'
 Yüzelliiki şehid verdik biz,bilgi toprağına.
 ............................. ............................. ..........
 Lazı,kürdü,azerisi bir dal,gövdemiz Türk'tür,
 Şehidim'Hantepe'nin Kara Tahtası'ndaki ATATÜRK'TÜR!
 Öğretmenim! Ata'nın açtığı yolda bıraktın bayrağı,
 Körpecik fikirlerinle kucakladın toprağı.
 Aydınlıktı Hantepe'nin Kara Tahtası
 Yüreğim kanıyor,içim yanıyor şehidim;
 Bu hafta 'ÖĞRETMENLER HAFTASI'
 
 -“Ruhunuz şad Olsun! –“
 
 Mihalıççık.Eylül 1996
 Muharrem Çetinkaya


ÖĞRETMENLİĞE DAİR EN ÇOK SEVDİĞM ŞİİRLERDEN BİRİ...

Çevrimdışı AKSA

  • Üyeliği İptal Edildi
  • 1.564
  • 2.847
  • 1.564
  • 2.847
# 11 Nis 2010 15:41:06
Merhaba anne,
Yine ben geldim.
Merak etme okuldan çıktım da geldim.
Anneler de babalar gibi merak eder mi bilmiyorum ama
Ali, "Okula gitmezsem annem çok kızar, merak eder."
demişti de onun için söylüyorum.
Geçen hafta öğretmen, sağ elimde sarımsak, sol elimde
soğan dedirte dedirte öğretti sağımı solumu.
Ben biliyorum artık anne, sağım neresi, solum neresi
Ağrıyan yanımın neresi olduğunu.
Şimdi iyi biliyorum anne.
Hani geçen geldiğimde:
Şuram acıyor işte, şuram demiştim de
Bir türlü söyleyememiştim ya acıyan yanımı anne
Bak şimdi söylüyorum. Şuram işte,
Sol yanım çok acıyor anne.
Hem de her gün acıyor anne her gün.

Dün sabah annesi Ayşe'nin saçlarını örmüştü.
Elinden tutup okula getirdi.
Yakası da danteldi.
Zil çalınca öptü, hadi yavrum sınıfa dedi.
Ben de ağladım,
Ağladım hiç de utanmadım.
Öğretmen ne oldu dedi?
Düştüm, dizim çok acıyor dedim.
Yalan söyledim anne.
Dizim acımıyordu ama sol yanım çok acıyordu anne.

Bugün ben de saçım örülsün istedim.
Babam ördü ama onunki gibi olmadı.
Dantel yaka istedim.
Babam; "Ben bilmem ki kızım." dedi.
Bari okula sen götür dedim.
"Kızım, iş..." dedi.
Ben de bana ne dedim, ağladım.
"Kızım, ekmek" dedi babam.
Sustum ama okula giderken yine ağladım anne.
Ha, bi de sol yanım yine çok acıdı anne.

Herkesin çorapları bembeyaz,
benimkiler gri gibi.
Zeynep, "Annem, beyazlara renkli çamaşır
katmadan yıkıyormuş" dedi.
Babam hepsini birlikte yıkıyor.
Babam çamaşır yıkamasını bilmiyor mu anne?
Uffff, babam, her gün domates
peynir koyuyor beslenmeme.
Üzülmesin diye söylemiyorum ama
Arkadaşlarım her gün kurabiye,
börek, pasta getiriyor.
Biliyorum babam pasta yapmasını
bilmez anne.

Hava kararıyor, ben gideyim anne.
Babam bilmiyor kaçıp kaçıp sana geldiğimi.
Duyarsa kızmaz ama çok üzülür biliyorum.
Kim bozuyor toprağını,
Çiçeklerini kim koparıyor?
İzin verme anne,
Ne olur toprağına el sürdürme!
Eve gidince aklıma geliyor bi de
bunun için ağlıyorum anne.
Bak, kavanoz yanımda,
toprağından bir avuç daha alayım.
Biliyor musun anne?
Her gelişimde aldığım topraklarını
Şu kavanozda biriktirdim.
Üzerine de resmini yapıştırıp
başucuma koydum.

Her sabah onu öpüyor kokluyorum.
Kimseye söyleme ama anne
Bazen de konuşuyorum onunla.
Ne yapayım seni çok özlüyorum
anne.
Ha unutmadan,
Öğretmen yarın anneyi anlatan
bir yazı yazacaksınız dedi.
Ben babama yazdıracağım.
Öğretmen anlarsa çok kızar ama
bana ne kızarsa kızsın.
Ben seni hiç görmedim ki neyi,
nasıl anlatacağım anne.

Senin adın geçince sol yanım
acıyor anne.
Hiç bir şey yutamıyorum.
Bazen de dayanamayıp ağlıyorum.
Kağıda da böyle yazamam ya anne.
Ben gidiyorum anne,
Toprağını öpeyim, sen de rüyama gel beni öp.
Mutlaka gel anne,
Sen rüyama gelmeyince
Sol yanımın acısıyla uyanıyorum anne.
Sol yanım acıyor anne.
İşte tam şurası,
Sol yanım çok acıyor anne.
Seni çok özledim anne, çooook...

 


Egitimhane.Com ©2006-2023 KVKK