BU SIRALAR…
Arama beni,
Sorma beni,
Düşünme beni,
Bir hayal gibi hatırla beni.
Rüyalarda kalıyorum bu sıralar…
Zil çalıyor,
Gün gidiyor,
Düşün ki herkes gidiyor,
Duymuyorum bile,
El ne diyor?
Sınıfta kalıyorum;
Gitmiyorum.
Oturuyorum,
Kalkıyorum.
Her köşede bir kalem,
Yanlışı silen bir silgi,
Savrulup giden kâğıtlar.
Masam,
Sandalyem,
Bağlamamda kalıyorum bu sıralar…
Hep böyle,
Her gün böyle…
Ne düşünürsen
Ne söylersen söyle!
Hayallerde kalıyorum bu sıralar…
Beyaz tahtamda
Üç beş kırık cümle…
Cümlelerde adın
Ve adına yazdığım makamlar.
Niye aramadın,
Niye sormadın?
O günden beri hesabını şaşırdı,
Uykuya dalmış rakamlar.
Takvimler tamam,
Tamamda…
Şaşırıyorum zaman zaman!
Asırlarda kalıyorum bu sıralar…
Hayal meyal
Başımın üstünde,
Sınıfımın çiçekleri.
Pencerem perdem,
Çocuklarımın gülücükleri.
Allah göstermesin!
Beni böyle görseydi:
Ne düşünürdü acaba kalbimin küçükleri?
Kaf dağında kalıyorum bu sıralar…
Hiç kimsem yok:
Eşim,
Dostum,
Ahbabım,
Hiç,
Hiç!
Ellerimde bir tutam şiir;
Yazıyorum
Yırtıyorum.
Aklıma gelmiyor hiçbir şey,
Deliriyorum,
Delleniyorum,
Ne düşünce, ne fikir!
Masallarda kalıyorum bu sıralar…
Vakit geçiyor,
Sınıfın penceresinde kalıyorum.
Ezanlar,
Akşam yolcuları.
Evlerine dönüyor,
Mahallemin çocukları…
Son bir defa kaldırıyorum
Askılarda unuttukları kazakları gocukları…
Belim ağrıyor,
Gözlerim yanıyor,
Ellerim ellerini arıyor.
Gecelerde kalıyorum bu sıralar…
Artık:
Arama beni,
Sorma beni,
Düşünme beni,
Bir hayal gibi hatırla beni.
Aynalarda kalıyorum bu sıralar…
Saygılar...
S.ORAK-CI66
“ADAMIN BİRİ”
16MAYIS2008
Y O Z G A T
