İlk geldiğimde, kafamda ki olması gereken öğrenci profilini bulamadım. Okul ise bir rezaletti.Yazılar eğciş büğcüş, 5.sınıf öğrencisine yakışmayacak yazılardı. Öğrenciler soru sorulduğunda cevap vermeye korkuyorlardı. 2.3. sınıflarım tamamen, 4. sınıftan 1 öğrenci okuma yazma bilmiyordu. Bir de 6 tane 1. sınıfı katarsak. 11 Öğrencim okuma yazma bilmiyordu.
Okul bahçesinde, teneffüslerde yapılabilecek bir etkinlik ve oyun alternatifi yoktu.Velilerin okula ilgileri sıfırdı.
Ne bir dosya sistemi,ne de bir rehberlik etkinliği geliştirilmemişti.Öğrenci bilinci ise hiç yoktu. Okul mu,ahır mı belli değildi.
Hepsi sevgi,anlayış ve karşılklı özveri ile düzeldi.
Eğitimhane'yi tanıdım.Değerli öğretmenlerin varlığından haberim oldu.Fikirlerini, programlarını, paylaşımlarını aldım. Tecrübelerime tecrübe katıldı.
2 Kere ölüm tehlikesi atlattım.Defalarca hasta oldum.Bademciklerim şişti.Deli gibi tirediğim,hatta sobaya yaklaşmaktan eşortmanım yandığı halde,benim ısınamadığım zamanlar oldu.
Yeri geldi sevdim,yeri geldi sevildim.Yeri geldi aradım,yeri geldi arandım.
Yavrularımı canımı verecek kadar sevdim. Onlarda beni.
İyi kötü okulumuzu tanıtacak bir site yaptık. Yavrularım kendilerine mektup arkadaşları edindiler.
Kitaplar bağışlandı, kütüphanemiz doldu.
Gönlüm doldu. ;)Hem de okadar ki,ağırlığını taşıyamayacak kadar.
Müfettiş denetlemesini,yüzümüzün akıyla atlattık.İçimde ki müfettişi ziyadesiyle memnun ettim.
Yılımın özeti bu.
Herkese teşekkür ediyorum.Yardım edenlere.Sevenlere,sevmeme izin verenlere.Paylaşanlara, paylaşmama saygı gösterenlere.
Tüm öğretmenlerime sevgi ve saygılarımla.