Bugün Hayat Sana Ne Öğretti?

Yorulduğumu...

Hayat bugün bana uğramadı. İşi çokmuş. Her gün her gün benlemi uğraşacak:)

İki yüzlü insanların ne kadar masum göründüklerini öğrendim...

Eğitim kökenli bir bakan başımıza gelmeden biz ayaklar altında sürünmeye devam edeceğiz. cüzdanımdan para çalan öğrenciyi dövdüm diye velisinden milli eğitim müdürü ve velisi huzurunda özür dilettirildim.

işte o an öğretmenliğin ayak altına alındığının resmidir
şahsıma hakaret öğrencinin velisini çağırdım konuşalım diye konuşmaya gelmek yerine ailece psikolojilerini bozduğum iddası ile şikayete koşmuşlar...
bugün hayatın öğrettiği bana ; artık öğretmenliği sevmediğimdir.

Kendi savunmamızı kendimiz yapacağız. Ben içimdeki ses ne derse desin, bu oyunun veziri olmak zorundayım. Kendimi değmeyenler için yıpratamam.

Nöbet günlerinin çok gergin ve yorucu geçtiğini öğretti.

Öğrendim ki;
Bir yerde yanlış bir şey varsa ivedilikle  düzeltmek gerekir, aksi halde iyi niyetle yapılanlan girişimler bile noksan kalır hatta  o yanlışa dolaylı yollarla katkıda bulunur.

Yanlışa birilerinin dur demesi gerektiğini ve o kişinin çoğu zaman insanın kendisi olması gerektiğini anladım...

Doğruluğun en büyük değer olduğunu...

Bu gün genel bir tekrar yaptım.

Artık hayatın bana öğreteceği hiçbirşey yok,Oldum ben

Yarın ne olacagımızın belli olmadıgını öğretti.

Allah istetti, demek ki verecek... sözünün çok büyük bir söz olduğunu öğrendim. Vermek istemeseydi, istetmek vermezdi, demişler. Büyüklerin sözleri, sözlerin büyükleriymiş buna bir kez daha kani oldum.

yüz perdesi yırtılmış utanmazların yanında dürüstlerin suçlu muamelesi gördüğünü.

 Ne verirse onunla yetinmem gerektgini(her konuda)

yeni yılı iple çekmediğimi.. çünkü yaşadığım her günün değerli olduğunu.. bir daha gelmeyeceğini..