Ne kadar üzücü ve tehlikeli bir durum gerçekten. Çocukların birbirini bıçaklamak istediği bir dünya nasıl yaşanası olur ki. Dün okuldan dönerken başka bir okulun bahçesinde kavga eden çocuklar gördüm. Öyle küfürler ediyorlardı ki. Ne yapacağımı şaşırdım. Bir şey diyemeden çekip gittim. Beni en çok üzen de bu oldu. Ama, ne yapılması gerekiyor bilemiyorum artık.
Canım öğretmenim bunlar sizi üzmesin
. Eminim bazılarımız da küçükken o lafların çoğunu mahallede sarfetmiştir.
-Bugün sizin duyduğunuz o sözleri, başkaları(duyarlı insanlar, öğretmenimiz... gibi) da yıllar önce duymuş ve aynı şeyleri söylemişlerdir. Şu an bizler büyüklerimizle yer değiştirdik ve argo sözlerin kalitesi-sayısı arttı. "Üzülmeyin."
dersem de üzüldüğünüzü de biliyorum.
İnsanı değiştirmek-durdurmak, zamanı durmak kadar zor şey, sanıyorummm...Her şey gönlünüzce- gönüllerimizce olsun.