Bugün Hayat Sana Ne Öğretti?

  Hayat bir yazılımdır.
  Yani hangi kararı alırsak alalım ve uygulayalım karşımıza Rabbimizin bizim için hazırladığı bir güzellik çıkar. Bunların ne olduğu ya da olacağı da bizim niyetimiz ve yapacağımız ile alakâlıdır. Kimi zaman şer gibi görünen ama bizi olgunlaştıracak gelişmeler, kimi zaman da iyi gibi görünüp bizim kötülük yapıp yapmayacağımız ile ilgili sınayış...

  Ebedi hayatta, sonsuza kadar yaşayacak olan bir insanın, bu sonsuz hayatında yapabileceği bir iyilik Rabbimiz tarafından ortaya çıkarılır, ortaya çıkacak gelişmeler kulun önüne çıkarılır ve kul, sonsuz mutsuzluktan (Allah cümlemizi korusun, amin), sonsuz saadete geçer.

Allah razı olsun saygıdeğer öğretmenim 

Gün boyunca her yerden mesajlar alıriz farkında olarak veya farkında olmadan gönül dünyamızı kimi güle çevirir,mis kokusu gelir;  kimi de kirletir, pis kokar.bu gönül  ne ile doldu
Hak ve hakikat ile dolan gönül nurlanir
Batıl ve nefsani ne ile doldu mu artık kör ve sağır kesilir istediğin kadar anlat fayda vermez artık!!!

Organ naklinin ne kadar önemli olduğunu....
Kiminin acısı kiminin sevinci oluyor bir anda...
Çok genç yaşta, hızlı ilerlemiş rahatsızlığı olan yakınımızın, kötü haberine kendimizi hazırlamaya çalışırken yine memleketimizde yaşanan bir kaza sonucu yaşamını yitiren bir gencin ailesinin organ bağışını kabul etmesiyle iyi haberlerini aldık. Nakil başarıyla gerçekleşti. Rabbim acil şifalar versin, yaşamını yitiren gence rahmetiyle muamele eylesin. Ondan da ailesinden de Allah razı olsun...

Her Zaman Sözü Tart Da Söyle.

Önyargı; beyne ve kalbe giden tüm yolları tıkayan gereksiz ve hastalıklı bir kitledir...

Arı sokunca fazla panik yapmamayı

   ben bugün,-- ben de bugün öğrendim--italya’da okuma yazma bilmeyen bir kadının, almanya’da göçmen olarak çalışan kocasıyla ‘70’li yıllarda çizerek mektuplaştığını öğrendim..
    tabii o devirde akıllı telefonlar, emojiler olsa n’olurdu bilmem ama rastladığım en romantik şeylerden biri olabilir bu..
    eşiyle aralarındaki mahremiyeti bir başkasıyla paylaşmamak için mektubu bir başkasına yazdırmamış, aralarında geliştirdikleri gizli kodlarla haberleşmişler.. sicilyalı yazar gesualdo bufalino tarafından bulunan bu mektuplardan bir tanesinin çevirisi şöyle:
     “Sevgili aşkım,
Kalbim uzakta olduğun düşüncesiyle ızdırap içinde, üç çocuğumuzla birlikte kollarımı sana uzatıyorum.
Hepimiz, ben ve iki büyük çocuğumuz iyiyiz, küçük olan ciddi olmasa da biraz rahatsız.
Daha önce gönderdiğim mektuba bir cevap gelmedi, bunun için üzgünüm. Annen, bir rahatsızlıktan ötürü hastanede ve onu ziyaret ediyorum. Elim boş ya da yalnız gitmiyorum merak etme, laf olmasın diye ortanca oğlumuz benimle beraber geliyor ve büyük olan küçüğe bakıyor.
Küçük tarlamız ekilip biçildi. İki tane günlük işçiye 150.000 Liret ödedim. Kasabada seçimler yapıldı ve mahallelinin tavsiyesiyle Hristiyan Demokrat Parti’ye oy verdim. Orak ve Çekiççiler içinse hezimet, sanki bir tabutta ölmüşçesine büyüktü.
Ama kim kazanırsa kazansın, hep aynı. Biz fakir insanlar için birşey değişmiyor. Dün kazdık, yarın da kazacağız.
Bu sene zeytin ağaçları çok zeytin verdi. Ağaca vurması için tuttuğum bir, yerden zeytinleri toplaması için tuttuğum iki adam bana 27.000 Liret’e maloldu. 12.000 Liret de zeytin baskısı için kullandım. Bir büyük, bir de küçük bir küp dolacak kadar yağ elde ettik. Litresini 1300 Liret’ten satabilirim.
Uzaktaki aşkım, kalbim seni düşünüyor. Özellikle Noel yaklaştıkça, kalp kalbe burda olmanı isterdim. Ben de çocuklar da seni kucaklıyoruz.
Hoşça kal sevgili aşkım, kalbim senin, sana sadığım ve yüzüklerimizin birlikteliği gibi seninle.”

   ben bugün,-- ben de bugün öğrendim--italya’da okuma yazma bilmeyen bir kadının, almanya’da göçmen olarak çalışan kocasıyla ‘70’li yıllarda çizerek mektuplaştığını öğrendim..
    tabii o devirde akıllı telefonlar, emojiler olsa n’olurdu bilmem ama rastladığım en romantik şeylerden biri olabilir bu..
    eşiyle aralarındaki mahremiyeti bir başkasıyla paylaşmamak için mektubu bir başkasına yazdırmamış, aralarında geliştirdikleri gizli kodlarla haberleşmişler.. sicilyalı yazar gesualdo bufalino tarafından bulunan bu mektuplardan bir tanesinin çevirisi şöyle:
     “Sevgili aşkım,
Kalbim uzakta olduğun düşüncesiyle ızdırap içinde, üç çocuğumuzla birlikte kollarımı sana uzatıyorum.
Hepimiz, ben ve iki büyük çocuğumuz iyiyiz, küçük olan ciddi olmasa da biraz rahatsız.
Daha önce gönderdiğim mektuba bir cevap gelmedi, bunun için üzgünüm. Annen, bir rahatsızlıktan ötürü hastanede ve onu ziyaret ediyorum. Elim boş ya da yalnız gitmiyorum merak etme, laf olmasın diye ortanca oğlumuz benimle beraber geliyor ve büyük olan küçüğe bakıyor.
Küçük tarlamız ekilip biçildi. İki tane günlük işçiye 150.000 Liret ödedim. Kasabada seçimler yapıldı ve mahallelinin tavsiyesiyle Hristiyan Demokrat Parti’ye oy verdim. Orak ve Çekiççiler içinse hezimet, sanki bir tabutta ölmüşçesine büyüktü.
Ama kim kazanırsa kazansın, hep aynı. Biz fakir insanlar için birşey değişmiyor. Dün kazdık, yarın da kazacağız.
Bu sene zeytin ağaçları çok zeytin verdi. Ağaca vurması için tuttuğum bir, yerden zeytinleri toplaması için tuttuğum iki adam bana 27.000 Liret’e maloldu. 12.000 Liret de zeytin baskısı için kullandım. Bir büyük, bir de küçük bir küp dolacak kadar yağ elde ettik. Litresini 1300 Liret’ten satabilirim.
Uzaktaki aşkım, kalbim seni düşünüyor. Özellikle Noel yaklaştıkça, kalp kalbe burda olmanı isterdim. Ben de çocuklar da seni kucaklıyoruz.
Hoşça kal sevgili aşkım, kalbim senin, sana sadığım ve yüzüklerimizin birlikteliği gibi seninle.”

Yukarîda ....Daha önce gönderdiğim mektuba bir cevap gelmedi ...  yazıyor bura beni düşündürdü : Adamın hasta ya da daha kötüsü olduğu   sağlığı yerin de mi sorusu   ya da yeni gönül maceralarına kapi mi açtı ya da önceki mektup adamın eline ulaşmadı mı ?
Kesin olan bir şey varsa Bayan dimdik duran temiz yürekli bir bayanmış

Allah razı olsun saygıdeğer öğretmenim 

Eyvallah.
 Ancak ne kadar saygıdeğer olduğum da mizanda belli olur.
 Bizim hesabımız ağır...
 Çünkü anne ve ve babadan sonra öğretmen hesaba çekilir, yetiştirme konusunda.

 Biz günlük hayatta 40-50 maddelik sözleşmelere imza atıyoruz ya.
 Dünya'ya gelmeden önce sadece bir ''Evet'' mi yoksa her anın ayrı ayrı mı imzasını attık çok çok iyi düşünmek lazım.

Sahi
Biz neyin edebiyatını yapıyoruz?

Hangi insanlığın?

Ve bir gün Allah sana öyle güzel bir hediye verir ki;
Dua etmenin, şükretmenin ne kadar güzel bir şey olduğunu işte o zaman anlarsın.

Eyvallah.
 Ancak ne kadar saygıdeğer olduğum da mizanda belli olur.
 Bizim hesabımız ağır...
 Çünkü anne ve ve babadan sonra öğretmen hesaba çekilir, yetiştirme konusunda.

 Biz günlük hayatta 40-50 maddelik sözleşmelere imza atıyoruz ya.
 Dünya'ya gelmeden önce sadece bir ''Evet'' mi yoksa her anın ayrı ayrı mı imzasını attık çok çok iyi düşünmek lazım.

iyi düşünmek bir erdemdir , iyiliği gerçekleştirme çabası kazanmanın ta kendisidir bence

Organ naklinin ne kadar önemli olduğunu....
Kiminin acısı kiminin sevinci oluyor bir anda...
Çok genç yaşta, hızlı ilerlemiş rahatsızlığı olan yakınımızın, kötü haberine kendimizi hazırlamaya çalışırken yine memleketimizde yaşanan bir kaza sonucu yaşamını yitiren bir gencin ailesinin organ bağışını kabul etmesiyle iyi haberlerini aldık. Nakil başarıyla gerçekleşti. Rabbim acil şifalar versin, yaşamını yitiren gence rahmetiyle muamele eylesin. Ondan da ailesinden de Allah razı olsun...

Bir insan ölürken organlarının başka birini yaşatması mucize gibi ölene rahmet iyi olana da ikinci hayatını güzel yaşadın inşallah

Yaradılış gayemizi ne çabuk  unuttuk...Oysa  en büyük derdimiz gereğince kulluk edemediğimizi düşünmek olmalıydı...

Yaradılış gayemizi ne çabuk  unuttuk...Oysa  en büyük derdimiz gereğince kulluk edemediğimizi düşünmek olmalıydı...

Malesef kardeşim.
uyuyan,egoist,ukala  bir gençlik
uyuyan her şeye kanan  bir toplum oluyoruz...
Tüketim hastası aynı zamanda...