En yakınımdakine bile, hayata dar pencerelerden bakmaması gerektiğini bir türlü öğretemediğimi öğrendim. Ne kadar konuşursam konuşayım bir faydası olmadığını öğrendim. En yakınımdakine bile iyiliği için bir şeyler söylediğimi anlatamadığımı öğrendim. İstediğim kadar didineyim, herşeyin gene aynı kaldığını öğrendim. Bir de şu huyumdan vazgeçmeyi öğrenebilsem, sanırım o zaman daha az üzülcem...