Cambaza Bakmamak

Hayırlı günler dilerim.

Cambaza bakmamak

“Cambaza bak” bir menfaat sağlamak amacıyla, ilginç bir şeyi işaret ederek, insanların dikkatini başka yöne çekmek anlamında bir deyimdir.
Siyasette, gözden uzaklaştırılması ya da gündemden düşürülmesi gereken bir konu olduğunda, çok daha ilginç ve aykırı bir konuya dikkat çekmek şeklinde kullanılmaktadır.
Şu günlerde başta medya olmak üzere her kesimden "İmralı'ya bak" sesleri yükselince, ister istemez "Nereye bakmam gerekiyor?" şeklinde düşünmeye başladım.

Farklı konular hakkında araştırma yaparken zihnimde "AFRASYA" kelimesi şekillenmeye başladı.

Zihnimde bu kelime fırtına gibi esmeye başlayınca, "Beyin fırtınası" oluşturabilecek güzel bir konu olduğu düşüncesi ile forumda paylaşmak istedim.

Öncelikle "Beyin fırtınası" deyimine açıklık getirme istiyorum.
Beyin fırtınası, kısa sürede çok fazla fikrin üretilmesine ve fikir üretim süreçlerinde neden başarısız olduğuna dair çıkarımlar yapılabilmesine olanak sağlayan fikir paylaşımlardır.

Diğer bir deyişle "AFRASYA" kelimesi ile ifade etmeye çalışacağım fikir sadece olumlu / olumsuz yönleriyle tartışılması amacıyla gündeme getirdiğim bir konudur.

AFRASYA (Afrika - Asya Birliği) kelimesini, ABD ve AB gibi oluşması ihtimal dahilindeki bir birliği ifade etmek için kullanıyorum.

Bu düşüncemin ilk defa aklıma gelmesine vesile olan olay Başbakan Erdoğan’ın 17-18 Kasım 2012 tarihlerinde Mısır’a yaptığı ziyaret vesilesiyle oldu.
10 bakan, 60 bürokrat, gazeteciler ve 200’den fazla iş adamıyla Mısır’a gidilmiş, 2 milyar dolarlık finans ve kredi anlaşmasını içeren 27 anlaşma imzalanmış.
Televizyonda haberi veren spiker şu cümleyi kullandı.
- Türk ve Mısır ortak bakanlar kurulu toplantısı yapıldı.
(Amerika ve Avrupa Birliklerinin en belirgin özelliği ortak Parlamentoları olmasıdır. Türk - Mısır ortak bakanlar kurulu toplantısı, müstakbel parlamentonun bir işareti olabilir.)

AFRASYA düşüncesi sadece ortak bir bakanlar toplantısına dayanmamaktadır.

T.C. Başbakanlık Kamu Diplomasisi Koordinatörlüğünün web sitesinde
( [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] ) linkinde şu bilgiler bulunmaktadır :

Yürütülen mekanizma, işbirliğinin boyutuna göre
Yüksek Düzeyli Stratejik İşbirliği Konseyi (YDSK),
Yüksek Düzeyli İşbirliği Konseyi (YDİK),
Üst Düzey İşbirliği Konseyi (ÜDİK),
Yüksek Düzeyli İşbirliği Komisyonu (YDİK),
Ortak İşbirliği Konseyi (OİK) gibi isimler alıyor.

İlk olarak 19 Ocak 2006’da
Türkiye-Brezilya arasında kurulan YDİK’nın ardından sırasıyla
Irak,
Suriye,
Rusya,
Yunanistan,
Azerbaycan,
Lübnan,
Pakistan,
Ukrayna,
Kırgızistan,
Mısır,
Bulgaristan ve
Kazakistan’la
çeşitli düzeylerde işbirliği konseyi anlaşmaları imzalandı ve ortak çalışmalar başladı.
Söz konusu 13 ülkenin yanısıra, 10 Haziran 2010’da,
Türkiye-Suriye-Ürdün-Lübnan arasında Yüksek Düzeyli Dörtlü İşbirliği Konseyi (YDDİK) oluşturuldu.

7 yılda toplam 25 işbirliği konseyi toplantısı gerçekleştirildi.
Bu toplantılarda ticaret, bilim, teknoloji, sanayi, enerji, savunma, bankacılık, vize uygulamaları, turizm, sağlık, tarım, altyapı, ulaştırma,kalkınma, eğitim, iletişim, kültür, çevre gibi alanlarda toplam 281 anlaşmaya imza atıldı.

Bu bilgiler dikkate alındığında özellikle Asya ve Afrika ülkeleri ile yüksek düzeylerde (ortak bakanlar kurulu toplantısı yapılacak düzeyde) ilişkiler geliştirilmiştir.

AFRASYA düşüncemin dayandığı diğer hususları açıklamaya devam edeceğim.

  Şu anda bile Asya ülkelerinin toplam üretimi bütün Dünya üretimi içinde hatırı sayılır seviyededir. Gelecekte ise üretim üslerinin Asya olacağı öngörüsü yapılmaktadır.  Buna Afrika'nın yükselen gücünü de eklediğimizde bizim aslında ceketi iki kollu olarak değil tek kollu olarak düşündüğümüz ve ekonomik ilişkilerimizi Avrupa ve Amerika ülkelerine dayandırdığımız ortaya çıkar. Afrika ile  kurulan bağlantılar ümit vericidir. Çin de Afrika ile ilişkilerini geliştirmeye başlamıştır.

Hayırlı günler dilerim.

Başbakan zaman zaman "Yerli otomobil" isteğini gündeme getirmektedir.
Ülkemizde otomotiv yan sanayinin çok gelişmiş olmasına rağmen halen "Yerli otomobil" üretilmemiş olmasının muhtelif sebepleri vardır.
Bir gazete haberinde sebeplerden biri şu şekilde ifade ediliyor:

Yeni teşvik sistemine rağmen ‘babalar’ın yerli otomobil üretimi için ek taleplerde bulunduğu belirtildi. Talepler arasında 20 milyar dolarlık nükleer santral yatırımında olduğu gibi alım garantisi de yer alıyor.

İnsanın "ipe un seriyorlar" diyesi geliyor
Bir süre önce ülkemizde UCUZ ÇİN OTOMOBİLLERİ satışa sunuldu. Beklenen satış rakamlarına ulaşmak mümkün olmadı.
Daha ucuz, daha sağlam, daha konforlu olmasına rağmen ,Türk insanı, alışmış olduğu Avrupa, Amerikan arabalarından vaz geçmemektedir.
Yerli otomobil üretmek isteyen kişilerin önündeki en büyük engel budur.
Daha ucuz, daha sağlam, daha konforlu  araçlar üretseler de bu araçları Türk halkına satamayacaklarını düşünüyorlar.
Bunun içinde alım garantisi şartı öne sürüyorlar.

Benzer durum başka ürünler içinde geçerlidir.
Üretelim, ama kime satacağız?
Sanayi ürünlerinin en geniş pazarı Afrika ülkeleridir.
Fakat bu ülkelerde halkın alım gücü düşük olduğu için bu ülkelere satış yapmakta mümkün değildir.
ÇÖZÜM: Afrika halkının alım gücünü artırarak, ürünler için pazar oluşmasını sağlamaktır.
Diğer bir deyişle ticaretin temel kaidesi: alıcı/ihtiyaç yoksa, alıcı/ihtiyaç duyan kitle oluştur.

Alıcı olduktan sonra, başkaları da (Avrupa ve Amerika) satar şeklinde düşünenler olacaktır.
AFRASYA birliği buna müsaade etmeyecektir, sanayi ürünlerini üye ülkelerden alacaklardır

"AFRASYA birliği buna müsaade etmeyecektir" ifadesinin içi boş bir ifade olduğunun farkındayım.
İnşallah sonraki mesajlarımda bu ifadenin içini doldurmaya çalışacağım.

Yerli üretim, araba, televizyon, bilgisayar, beyaz eşya, cep telefonu vs. ürünlerin Afrika pazarında yer alacağı günlerin pek uzakta olduğunu sanmıyorum.