Cesaretin Bittiği Yerde Esaret Başlar !..

Cesaretin Bittiği Yerde Esaret Başlar !..  

Bir Hint masalina göre, kedi korkusundan devamli endise içinde yasayan bir fare vardir.
Büyücünün biri fareye acir ve onu bir kediye dönüstürür.
Fare, kedi olmaktan son derece mutlu olacagi yerde bu kez de köpekten korkmaya baslar.
Büyücü bu kez onu bir kaplana dönüstürür.
Kaplan olan fare, sevinecegi yerde avcidan korkmaya baslar.
Büyücü bakar ki, ne yaparsa yapsin farenin korkusunu yenmeye imkan yok. Onu eski haline döndürür.

Ve der ki,

"Sen cesaretsiz ve korkak birisin. Sende sadece bir farenin yüregi var. O yüzden ben sana yardim edemem."



Ünlü yazar Shakespeare, bu konuda söyle diyor :

"insanlarin çogu kaybetmekten korktugu için sevmekten korkuyor..
Düsünmekten korkuyor, sorumluluk getirecegi için.
Konusmaktan korkuyor, elestirilmekten korkttugu için.
Yaslanmaktan korkuyor, gençligin kiymetini bilmedigi için.
Unutulmaktan korkuyor, dünyaya iyi bir sey vermedigi için.
Ve ölmekten korkuyor, aslinda yasamayi bilmedigi için."
__________________
     

Gerçekten de cesaret hayatın pek çok bölümünde büyük önem taşıyor. Fakat sanırım mantıkla cesareti de birleştirmek gerek. Zira fazla cesur olan kişilerin başına da olmadık şeyler gelebiliyor.
Paylaşım için teşekkürler BİRGÜL öğretmenim.

paylaşım için teşekkülerr.ders almasını bilene güzel bir yazı ama insanın kendini değiştirmesi kolay olmuyor ne yazık ki...

güzel bir yazı teşekkürler

  Çok çok  doğru....Deneyim konuşuyor
  Şimdi mi???Yaşayarak öğrenme yönteminden ()sonra artık o duyguyu yaşamıyorum(Ya da çalışıyorum)Kendimi daha güçlü hissediyorum.Bir arkadaşım''Demir gibi ol,ki eğilmeyesin.Korkuyu hissetsen bile hissettirme;o zaman bükmeye çalışırlar seni.''derdi.Doğru söze ne hacet?

güzel bir konuya değinmişsiniz birgül öğretmenim

canım arkadaşım çok güzel bir konuya değinmişsin.bir zamanlar ben de bu dertten muzdariptim.ta ki mesleğimi elime alıncaya kadar..mesleğimi icra ettikçe gördüm ki insanoğlunun aşamayacağı engel yoktur.yeter ki cesaretini güvenini her şeyden önemlisi ümitlerini kaybetmesin.inanmak başarmanın yarısıdır..

siz ne güzel şeyler yazıyorsunuz korkuyu hissettirmemek gerçekten önemliymiş ama demir gibi olup eğilmeme kısmını herkes başarabilirmi bilinmez. bu siteyi çok beğendim gerçekten moral ve bilgi veriyorsunuz korkum sayenizde biraz azaldı

''Demir gibi ol,ki eğilmeyesin.Korkuyu hissetsen bile hissettirme;o zaman bükmeye çalışırlar seni.''derdi.Doğru söze ne hacet?
[/quote]





bu konu ile ilgili geçenlerde milli eğitim müdürlüğünde bir olay yaşadım. sevkimi imzalatmak için müdür yardımcısının odasına girdim. kendisi telefonda konuşuyordu. bende ayakta beklememek için daha doğrusu adam telefon konuşmasını yaparken ayakta durmamak içişn oturdum. konuşması bitince sevki uzattım. hareketlerim, giyinişim filan hepsi gayet iyiydi. adam kağıdımı imzalarken "bir daha bir odaya girince izin almadan oturma. alış bunlara" dedi. tamam dedim ama içimden şok oldum. teşekkürler, iyi günler deyip çıktım. ama o gün aklıma geldikçe canım sıkıldı.

ben aynı fikirde değilim. ben bir çocuk değilim ki, bir öğretmenim. neden beni koltuğundan kıskanır. ayrıca neden oturmamım ona bir saygısızlık olabileceğini düşünür? yoksa kendilerini bir dev aynasındamı görürler? benim herhangi bir koltuk, yaranma, yükselme derdim yokki, her odaya girişimde ayakta bekleyeyim, otur deyince oturayım, elllerim bağlı bekleyeyim...
ne dersiniz yoksa adam dediğinde haklı mı? yoksa ayakta bekleyecekmiydim?

yada amir pozisyonumuzdaki kişilere korktuğuzdan, çekindiğimizden" bize birşey der, azarlar, işimizi yapmaz, güçlük çıkartır" diye saygı gösterisi yaparız ; yada makama duyduğuz saygıdan dolayı mı saygı gösteririz.

insanlarin çogu kaybetmekten korktugu için sevmekten korkuyor..
Düsünmekten korkuyor, sorumluluk getirecegi için.
Konusmaktan korkuyor, elestirilmekten korkttugu için.
Yaslanmaktan korkuyor, gençligin kiymetini bilmedigi için.
Unutulmaktan korkuyor, dünyaya iyi bir sey vermedigi için.
Ve ölmekten korkuyor, aslinda yasamayi bilmedigi için...


Birgül öğretmenim çok güzel bir paylaşım..Bu paylaşıma göre en azından şu ana kadar yaşadığımı biliyorum..Hepimize  korkusuz günler diliyorum...

Farenin yüreği kadar yüreğe sahip olmayan insanlarda var bunu da unutmamak lazım.Tabii onlar fareden daha çok mide bulandırırlar.

Unutulmaktan korkuyor, dünyaya iyi bir sey vermedigi için.
o zaman öğretmenler unutulmaktan korkmuyor diyebiliriz..

paylaşım için teşekkürler Birgül öğretmenim..

''Demir gibi ol,ki eğilmeyesin.Korkuyu hissetsen bile hissettirme;o zaman bükmeye çalışırlar seni.''derdi.Doğru söze ne hacet?






bu konu ile ilgili geçenlerde milli eğitim müdürlüğünde bir olay yaşadım. sevkimi imzalatmak için müdür yardımcısının odasına girdim. kendisi telefonda konuşuyordu. bende ayakta beklememek için daha doğrusu adam telefon konuşmasını yaparken ayakta durmamak içişn oturdum. konuşması bitince sevki uzattım. hareketlerim, giyinişim filan hepsi gayet iyiydi. adam kağıdımı imzalarken "bir daha bir odaya girince izin almadan oturma. alış bunlara" dedi. tamam dedim ama içimden şok oldum. teşekkürler, iyi günler deyip çıktım. ama o gün aklıma geldikçe canım sıkıldı.

ben aynı fikirde değilim. ben bir çocuk değilim ki, bir öğretmenim. neden beni koltuğundan kıskanır. ayrıca neden oturmamım ona bir saygısızlık olabileceğini düşünür? yoksa kendilerini bir dev aynasındamı görürler? benim herhangi bir koltuk, yaranma, yükselme derdim yokki, her odaya girişimde ayakta bekleyeyim, otur deyince oturayım, elllerim bağlı bekleyeyim...
ne dersiniz yoksa adam dediğinde haklı mı? yoksa ayakta bekleyecekmiydim?

yada amir pozisyonumuzdaki kişilere korktuğuzdan, çekindiğimizden" bize birşey der, azarlar, işimizi yapmaz, güçlük çıkartır" diye saygı gösterisi yaparız ; yada makama duyduğuz saygıdan dolayı mı saygı gösteririz.

tarık öğretmenim
bahsettiğiniz gibi öyle çok vasıfsız insan var ki başımızda. alıştık artık bunlara.. sözde yöneticiler, idareciler ama ne yönetmekle ne idare etmekle alakası olmayan insanlar.. o makama gelmiş insanlardan kaç tanesinin olgun ve anlayışlı olduğunu gördünüz? emin olun sayıları çok da fazla değildir. birçoğu kompleksli ve yerinin değerini bilmeyen insanlar. tabiki sözüm işini hakkıyla yapanlara değil. orada oturup kendini birşey sananlara..

siz ne güzel şeyler yazıyorsunuz korkuyu hissettirmemek gerçekten önemliymiş ama demir gibi olup eğilmeme kısmını herkes başarabilirmi bilinmez. bu siteyi çok beğendim gerçekten moral ve bilgi veriyorsunuz korkum sayenizde biraz azaldı

    Teşekkürler öğretmenim.Neden bu siteyi bu kadar seviyoruz dersiniz?