Çevresini Tanımadığınız Bir Yerde Öğretmen Olmak

ben memleketimden 800 km uzaklıkta bir yerde öğretmenlik yapıyorum. ve 3 aydır buradayım. size gecen hafta başıma gelen bir olayı anlatacam. ben her sabah saatınde okula gidip ve dersini veren birisiyim. ama gecen hafta bir grup köylü geldi ve benden şikayetçiler. sebep : ben geç gelirmişim ve ders yapmazmışım. bana bunları söylediklerinde şok oldum. ve bu şokun ardından anladımki ben yabancıyım ve ben yabancı olduğum için  yapılıyor bunlar sadece.  size göre ben bu köylülerin bu davranışları sonucunda nasıl bir tavır almalıyım. arkadaşlar fikirlerinizi bekliyorum.

moralinizi bozmayın öğretmenim.bunlar her yerde yaşanıyor.yapmadığınız bir şey için suçlanmak elbette haksızlık ama siz iyimser tavrınızı kaybetmeyin. köylü ne derse desin içiniz rahat mı,siz buna bakın.köylü neler demiyor ki........

3,5 yıl kaldım siirt pervari de.. memleketten uzak ya da yakın diye bi kelime yok bu meleği seçtiysen herturlu cefasına katlanacaksın..daha o şikayetler yaşadıgın en ufak sey..sen bide bölgesel milliyetçilik gör..kafayı yiyecek duruma gelirsin..Zordur doğuda görev yapmak..halk güce ve paraya tapar..ikisinden birinin sende oldugunu hissettirmen lazım..basarılar öğretmenlik hayatında..

hocam ben 1500 km uzaktayım memleketimden..04............ .....43...
ağrı nerde kütahya nerde...ama yapacak bişey yok...ne derse desin veliler..siz moralinizi bozmayın ve işinizi yapın..sizin vicdanınız rahatsa onların dedikleri önemli değil...elin ağzı torba değil ki büzesin...sabredin ve işinizi yapın...kolay gelsin..

kendinizi ezdirmeyin ve alttan almayın hocam güçlü olduğunuzu gösterin yoksa üstünüze daha çok gelirler her şeyi yazıya dökün resmiyete önem verin herkes geçmişinde böyle olaylar yaşadı emin olun yalnız değilsiniz.
ben sınıflara perde aldım diye köylü söylemediğini bırakmadı ne yapıyormuşum o perdelerin arkasında çektim köylüyü sert bir şekilde konuştum ben bayanım böyle bişey beklemediler benden ama zamanla beni tanıdılar ve kuzu gibi oldular aradaki mesafe önemli değil önemli olan senin inançlı ve dişli olman..

hocam ilk zamanlar öyle sıkıntılar ben de yaşadım.memleketiimden 2500 km uzağa tayinim çıkmıştı.insanları,coğrafyası her şeyi tuhaf geliyordu.1.sınıfları 2.dönem almıştm.birgün veliler bayan olduğum için yanıma gelmemişler ama dışarda benle kalan babama şikayet etmişler çocukları dövüyor diye sonra beni yumuşak yüzlü görüp söyleyememişler bana.işin iç yüzü sonradan ortaya çıktı.ilk öğretmenlerinden ayrılan çocuklar faturayı bana kesmiş okulda düştüklerinde bile yeni öğretmen yaptı.diyorlarmış.
inanın bunlar çok çabuk unutuluyor.öğrencilerim beni daha sonra öyle çok sevdiler ki ayrılalı 2 yıl olmasına rağmen her zaman arar sorarlar.size tavsiyem siz doğru bildiğinizi yapın.eninde sonunda sizi anlayacaklardır

teşekkürler. ben herzaman yapabildiğim her şeyin en iyisini yapmaya çalışırım. bu sadece öğretmenlik için değil her şey için geçerlidir. ben 1. sınıfları okutuyorum. okul birleştirilmiş sınıf. ben aldığımda çocuklar daha hiç bir şey öğrenmemişlerdi. ben uzun gayretler sonucu 5 haftada 15. harfe gelmişim. ve 1 öğrencim harici hepsinin durumu çok iii. ama bana buna rağmemn sen ders yapmıyorsun. cocuklar bir şey  öğrenmiyor diyorlar. ve işin en komik yanıda sınıfımdaki en iyi öğrenciyi babası buna sen zaten bir şey öğretmiyosun. o zaman ben de okula göndermem dedi ve aldı eve götürdü. ve çocuk okula gelmiyor. bu durumu nasıl çözeceğim bilmiyorum.

hocam milli eğitime bildirin veliyle görüşün bunu da tutanak altına alın imzalatın biraz gözünü korkutun babasının.meyve veren ağaç taşlanır bunu unutmayın siz bir eğitimcisiniz ve onları da eğiteceksiniz zamanla düzelir sabredin..

size göre ben bu köylülerin bu davranışları sonucunda nasıl bir tavır almalıyım. arkadaşlar fikirlerinizi bekliyorum.

hocam bende aynı sıkıntıları yaşadım.
insanlara ne kadar güler yüz gösterirseniz insanlar o kadar size yüklenmeye çalışırlar.
siz çalışmaya devam edin.kafanıza takmayın.
fazlada güler yüzlü olmayın.

   sevgili öğretmenim canını sıkma şunu unutma ki bu ve buna benzer durumları hepimiz yaşadık.mesleği üniversitede değil mesleğe başladıktan sonra öğrenmeye başlıyor insan. yaşadığığımız her olay yada durumdan birşeyler öğreniyoruz ve böylece terübe sahibi oluyoruz ve daha dikkatli oluyor insan. ben meslekte14.yılımı çalışıyorum insanları asla küçümsemem,  insan ayırımı asla yapmam, bilirim ki bir cumhurbaşkanıyla bir çobanın onuru şerefi ve haysiyeti aynıdır biri diğerinden daha üstün değildir sadece yaptığı işler farklıdır ancak herkes yerinide bilmelidir yani sevgili öğretmenim köydeki insanlarla ahpap çavuş olmamaya çalış ve kesinlikle mesafeni koru. ben şehir merkezinde çalışıyorum ancak köyden farkı yok kırsaldan gelmiş insanlar ayrıca bende köy çocuğuyum onlarla görüşmelerimde bey yada hanım diye hitap ederim ve önüm daima düğmelidir ve inan beni çok severler tabi bende onları yani hiçbir sorun yaşamam. hoşçakal  

    bizim köyde  yani bizim oralarda eğer yabancı iseniz siz tanrı misafirisiniz demektir hizmet ve hürmet sonsuzdur hele eğitimli iseniz size yediden yetmişe saygı duyulur misafirperver davranırlar odanın en baş köşesine sizi oturturlar sağınızı solunuzu minderlerle doldururlar yeme içme konusunda çok ısrarcıdırlar gerçi ikram edecek çok şeyleri yoktur ama sevgi dolu yürekleri vardır. ben güzel  ülkemin dört beş vilayetinde çalıştım ama bizim oralardakinin tersini gördüm eğer oralı değilseniz hemen harcarlar köşeye sıkıştırı verirler seni hiçbir tutunacak dalın yoktur onun için dikkatli olmalısın asla hata yapmamalısın oralı olan bir hizmetlinin itibar ve değeri senden daha üstündür

   bu arada  erzincanlıyım

haklısın hocam. bizim köylerimizdede öyledir. öğretmenler el üstünde tutulur. ben ilk defa  burada gördüm böyle bir durum. zaten burada adamlar için çocuklarının okuması önemli değil. onlar için önemli olan çocukların ev işlerinde çalışması. bizim orada birde insanlar okumamış bile olsa asla onlara cahil gözüyle bakılmaz. ama bir adam çocuğunu okutmuyorsa okula gitmesini engelliyorsa ve okula göndermiyorsa o adama cahil gözüyle bakarlar. bizim orada en kötü şey çocuğunu okutmamaktır.

O haller bilen... biriyim.
Beni bıraktıkları yerde...sözde diriyim(!)
Gülücükleri yapmacık..Boşuna gülmekteyim(!)
Dağ başında bana komşu olanları..Zoraki sevmekteyim(!)
Memleketimde AĞA'ydım,
Elalem üşüyor buralarda...Şimdi onlara ABA'yım...

Saygılar...