Cibilliyet Mi? Eğitim Mi?

Birkaç yerde, birkaç şeklini okudum. İsteyen istediği yere çekmiş. İlgimi en çok çekeni “vatan, millet” üzerine yorumlanmış olanı idi. Ama “dost, arkadaş” , “çevre, etraf” vb. gibi konularla da bağdaştırılmış. Neymiş bu hikaye? “Eğitim mi? Cibiliyet (soy, sop) mi?

” Bu hikayeciği okuduktan sonra aklınızdan şunu çıkarmayın lütfen… “Önüne bir fare düştüğünde, eline bir fırsat geçtiğinde, çıkarları için her şeyi yapacak olandan Allah bizi mmuhafız kılsın!''

Padişah vezire sormuş:

-Vezir! Demiş.

-Eğitim mi önemli cibilliyet mi?

Vezir düşünmeden cevap vermiş.

—Cibilliyet padişahım.

Padişah düşünmüş taşınmış ve ardından da memleketin her yerinde tellallar çağırtmış.

-Duyduk duymadık demeyin en iyi hayvan eğiticisine yüz kese altın…

Bir süre sonra en iyi hayvan eyiticisi padişahın huzuruna çıkarılmış.

Padişah hayvan eyiticisine sormuş:

-Bir kediye tepsiyle servis yapmayı ne kadar zamanda öğretebilirsin?.

-Altı ayda öğretirim padişahım.

Altı ay dolmuş, eğitici huzura alınmış.

Padişah:

-Öğrettin mi?

-Öğrettim padişahım.

Saray erkânı toplanmış, kedi elinde tepsi servis yapmaya başlamış, tam vezirin önüne gelmiş; Padişah yine vezire dönmüş ve anlamlı anlamlı bakarak bir kez dahasormuş:

-Vezir! demiş.

-Eğitim mi önemli cibilliyet mi?

Vezir padişahın sorusuna cevap vermeden önce cebinde hazır tuttuğu fareyi bir anda yere bırakıvermiş.

Kedi tepsiyi attığı gibi farenin peşinde koşmaya başlamış.

Tabi altı aylık eğitimde boşa gitmiş.

Vezir padişaha dönmüş ve cevap vermiş.

-Cibilliyet padişahım.

Yani neymiş?Ne kadar eğitirsen eğit "kurt yavrusu kurt" oluyor.

 buna bir şey denirde yeri değil şimdi Güzel bi örnek

cibilliyet (huy) değişmez ama eğitimle yönü değişebilir.. örneğin bi öğrenci var çok inatçı.. arkadaşlarıyla kötü yönde inatlaşıyor sürekli. bu inat değişmez ama o çocuğu eğiterek ders çalışması yönünde inat yaptırabiliriz.. yani olumsuz bi durumu olumluya çevirebiliriz..

Eğitim eğitim her şeyden önce eğitim.
 öyle yamuk insanlar varki gelin görün çocukları altın. Öyle insanlar var ki çocukları yamuk.
Örnek: Sahabi olan mübarekler ve küfür üzere ölen babaları.
          Nuh a.s.  ile  ona uymayan oğlu kenan

cibilliyet olmadan eğitim olmuyor,biz okulda eğitim değil öğretim yapmaya çalışıyoruz,biraz eğitim yapabilsek bu halde olmazdık,aslında bunun tartışılması lazım.

eğitimin kısa vadeli hedeflerine ulaşmaya çalışmamızdan oluyor biraz da bu. uzak hedefleri unutuyoruz çoğu zaman aslında öğretimden önce yapmamız gereken en önemli şey " öğrencilerimizi çağdaş uygarlığın yapıcı,yaratıcı ve seçkin bir ortağı yapmak" ve "iyi insan,iyi vatandaş yetiştirmek" olmalıdır diye düşünüyorum ama malum imkanlar...

güzel bir örnek paylaşım için sağolun.

hocam vezir de çok uyanıkmış yani

Babası sarhoş, işe yaramaz herkes tarafından kabul görmeyen bir adam. Oldukça üst mevkilere geldiğinde ve her konuda sevilen ve iyi bir insan olduğunda etrafındakiler sormuşlar. Baban öyle bir adam iken sen nasıl bu kadar düzgün bir insan oldun.
 Cevabı: Babam bana neyi yapmamam gerektiğini öğretti.

Her ikisi de olmaz mı?
Bkz:(biz kedi miyiz?)

i yi güzelde bizi hep anadolu veya fen lisesini kazanan öğrenci sayısıyla değerlendirdiler.şimdi ise üniversite kazandıramayan okul müdürlerine bunun hesabını soruyorlar.dolayısıyla öğretim ön plana çıkarken,eğitim ikinci planda kalıyor.

Bir padişah Hızır’ı görmek istiyordu. Bir gün bunun için tellallar çağırttı:

-Kim bana Hızır'ı gösterirse onu armağanlara boğacağım,dedi.

Birçok oğlu uşağı olan fakir bir adam bu işe talip oldu. Karısına dedi ki:

-Hanım ben padişaha Hızır'ı bulacağımı söyleyip ondan kırk gün müsade alacağım. Bu kırk gün için padişahtan size ömrünüz boyunca yetecek yiyecek, içecek ve para alırım. Kırk günün sonunda Hızır'ı bulamayacağım için benim kelle gider, ama siz rahat olursunuz.

Adamın karısı kanaatkar biriydi:

- Efendi biz nasıl olsa alıştık böyle kıt kanaat geçinmeye. Bundan sonra da idare ederiz. Vazgeç bu tehlikeli işten, dedi.

Ama adam kafaya koymuştu. Padişaha gidip Hızır'ı bulacağını söyledi. Bunun için kırk gün izin istedi. Hızır'ı bulmak için koşuşturacağı kırk gün zarfında ailesinin geçimi için sarayın ambarından tonlarca yiyecek, içecek ve nakit para aldı. Bunları evine teslim edip kırk gün ortalıktan kayboldu. Kırk günün bitiminde padişahın huzuruna çıkıp herşeyi itiraf etti:

-Benim aslında Hızır'ı falan bulacağım yoktu. Ailece sıkıntı çekiyorduk. Hızır'ı bulacağım diye sizden dünyalık almak istedim, dedi.

Padişah buna çok kızdı:

-Padişahı kandırmanın cezasını hayatınla ödeyeceğini hiç düşünmedin mi? diye bağırdı.

Adam da her şeyi göze aldığını söyledi. Bunun üzerine padişah yanında bulunan üç veziriyle görüş alış verişinde bulundu.

Birinci vezire sordu:

-Padişahı kandıran bu adama ne ceza verelim?

-Efendimiz, bu adamın boğazını keselim, etini parçalayıp çengellere asalım.

Bu sırada peyda olan, nurani bir genç, vezirin sözleri üzerine söyle dedi:

-Küllü şeyin yerciu ila aslihi

Padişah ikinci vezirine sordu:

-Bu adama ne ceza verelim?

-Hükümdarım bu adamın derisini yüzüp içine saman dolduralım.

Biraz önce ansızın ortaya çıkan genç yine:

-Küllü şeyin yerciu ila aslihi, dedi.

Padişah üçüncü vezire sordu:

-Ey vezirim sen ne dersin, beni kandıran bu adama ne ceza verelim? Padişahım bana göre, bu adamı affedin Size yakışan, sizden beklenen budur. Bu adam önemli bir suç isledi ama sanıldığı kadar da kötü biri değil Çünkü çoluk çocuğunun rahatı için kendini feda edebilecek kadar da iyi yürekli.

Nurani genç yine söze karıştı:

-Küllü şeyin yerciu ila aslihi

Bu defa padişah o çocuğa yöneldi:

-Sen kimsin? İkide bir tekrarladığın o laf ne demektir?

Genç cevap verdi:

-Senin birinci vezirinin babası kasaptı. Onun için kesmekten, etini çengellere asmaktan bahsetti. Yani aslını gösterdi. İkinci vezirin babası yorgancı idi. Yorgan yastık, yatak yüzlerine yün, pamuk doldururdu. O da babasına çekti. Üçüncü vezirin ise babası da vezirdi. O da soyuna çekti, büyüklüğünü gösterdi. Benim söylediğim söz "Herkes aslına çeker" demektir.

Vezir istersen (üçüncü veziri göstererek) işte vezir, Hızır istersen (kendini göstererek) işte Hızır, bu adamı mahcup etmemek için sana göründüm, dedi ve kayboldu.

bu padişah ve vezirler işi biliyor

kişinin kemdisinde olmadıktan sonra en güzel eğitimi ver yinede özünden parçalar mutlaka kalır.....