Çiçekler Çok Güzeller, Ama Sen Çiçeklerden Daha Güzelsin

Sekiz yıl önce, birinci sınıf ve ilk gün öğrenciler bahçede toplanmışlar.  Şubeler ve öğrenci adları okundukça benim sınıf sıra oldu. En öndeki öğrenciyi okşayıp" sen ne güzelsin böyle" dedim. Şu an 8. sınıfta, her görüşmemizde, hala o okşamayı unutamadığını ve bugünki başarısını buna borçlu olduğunu söyler. Şimdi bir özel okulda ve okul birincisi...
Farkında olarak veya olmayarak, öğrencilerede çok izler bırakıyoruz. Hele sınıf öğretmenleri..
Bu yazıyı okuyunca o günler canlandı.  alicam46 teşekkürler...

Sekiz yıl önce, birinci sınıf ve ilk gün öğrenciler bahçede toplanmışlar.  Şubeler ve öğrenci adları okundukça benim sınıf sıra oldu. En öndeki öğrenciyi okşayıp" sen ne güzelsin böyle" dedim. Şu an 8. sınıfta, her görüşmemizde, hala o okşamayı unutamadığını ve bugünki başarısını buna borçlu olduğunu söyler. Şimdi bir özel okulda ve okul birincisi...
Farkında olarak veya olmayarak, öğrencilerede çok izler bırakıyoruz. Hele sınıf öğretmenleri..
Bu yazıyı okuyunca o günler canlandı.  alicam46 teşekkürler...

Katkınız için ben teşekkür ediyorum öğretmenim. Saygılar...

ne güzel bir duygudur bu hocam ya. işte çektiğin bütün çileleri unuttturan,insanı mesleğine tekrar be tekrar aşık edecek bir duygu...

okurken bir anda gözlerim doldu...demek ki öğretmenlerin çoğunun başından böyle bir olay geçiyor...beni çoook eskilere,öğretmenliğe yeni başladığım yıllara götürdünüz....teşekkürler....

okurken bir anda gözlerim doldu...demek ki öğretmenlerin çoğunun başından böyle bir olay geçiyor...beni çoook eskilere,öğretmenliğe yeni başladığım yıllara götürdünüz....teşekkürler....

Yorumunuz için teşekkür ederim. Sağolun...

bu yazıdan beri çocuklara çiçeğim, gülüm diye seslenir oldum.
önceden yavrum, canım  favorilerimdi ama bilmiyorum bu işin sonu nereye varacak

umarım benimkiler de etkilenir de gayretleri artar.

Yer Bitlis...
Zorluğun,yoksul sayılacak kadar mahrumiyetin ,olayların yoğun yaşandığı bir dönemde gittim oraya.Havası,suyu,şivesi hiç benzemez buralara.Ya hep iyi durumdalar,ya kötü maddi açıdan.

Depo öğretmenliğinden sonra atandığım ikinci okul.Beşinci sınıf öğretmeni eş durumundan gidince bana nasip oldu.Kasımdan hazirana kadar geçirdiğimiz süre içinde hep kendi evlatlarım gibi benimsemişim.Ben mesleğin şuuruna yeni yeni varıyorken anların ruhuna inmeyi başarmışım ...Ara sıra evime geldiklerinde küçücük oğlumla ilgilenir;
_Keşke sizin çocuğunuz olsaydım öğretmenim,derlerdi.
Onların samimi duyguları beni daha coşturur ,daha gayretli olurdum.

Aradan 19 yıl geçmiş .Ben onları hiç unutmadım.Bir gün facede biri mesaj yazmış.Öğretmenim siz .......öğretmenimizsiniz değil mi?Sizi çok aradım.Lütfen tel da görüşelim.

Ve yıllar sonra görüştüğüm  kızım aynen şöyle dedi;
Hep sizin gibi öğretmen olmak istedim.Ve şimdi öğrencilerime sizin gibi davranıyorum.İ
İki yıldır görüşüyoruz.İnşallah bir gün buluşmakta nasip olur.

Ali hocam paylaşımınız çok güzel. Beni de duygulandırdı. Ama düşündürmeye de başladı. Olumlu etkiler bırakmak güzel de ya olumsuz izler bırakmak:( ? Allah korusun..

2002 yılı ordu kabataş ilçesi en uzak birleştirilmiş 5 sınıf bir arada bir mahalle okulu, stajer müdür yetkili bir öğretmen...ders matematik konu üçgende açılar ve iletki ile üçgende açı ölçme sınıf 5...diğer 4 sınıfı ödevlendirdim ve 5.sınıflara geldim.dilek adlı en arkada oturan fiziksel olarak çok büyük bir kız çocuğu...6 öğrenci toplam hepsine tek tek öğrettim sıra dileğe geldi. anlattım olmadı, gösterdim olmadı, elinden tuttum olmadı, tahtaya çıkardım beraber yaptık olmadı, cahilliğin, sabırsızlığın verdiği o karışık bir duyguyla bağırdım dilek elindeki cetvel ve iletkiyi sımsıkı tutarak kıpkırmızı oldu ve ağlamaya başladı, ne yaptığımı anlayamadım şaşırdım kendime acizdim o anda ve sınıftan çıktım, hava aldım düşündüm hatamı anladım sınıfa girdim dilek hala aynı yerinde elinde sıkı sıkı tuttuğu iletki ve cetvel ve gözlerinden akan inciler...bugün dilek evli ve öğrenim hayatında unutamadığı tek anının bu olduğunu söyler ve açı ölçmeyi o gün öğrendiğini de...ben de bir öğrenciden özür dilemenin bir öğretmen  için çok zor ve çok onurlu bir davranış olduğunu öğrendim tabi ki dilekten...

Konunun başlığı  gibi içeriği de çok güzel. Yüreklerine dokunabildiğimiz, farkındalık yaratabildiğimiz öğrencilerimizin olumsuz etkilenebilecek öğrencilerimizden  çok olacağını düşünüyorum... Ayrıca bence böyle güzel yazılar biz öğretmenler üzerinde de farkındalık yaratıyor, 
paylaşımları olan arkadaşlara çok teşekkür ediyorum.

bu yazıdan beri çocuklara çiçeğim, gülüm diye seslenir oldum.
önceden yavrum, canım  favorilerimdi ama bilmiyorum bu işin sonu nereye varacak

umarım benimkiler de etkilenir de gayretleri artar.

Hiç şüpheniz olmasın. Sevgiden daha etkili bir eğitim yöntemi yoktur. Katkınız için teşekkür ederim.

Ali hocam paylaşımınız çok güzel. Beni de duygulandırdı. Ama düşündürmeye de başladı. Olumlu etkiler bırakmak güzel de ya olumsuz izler bırakmak:( ? Allah korusun..

Çokça sevgi ve sabır öğretmenim... Gerisi çok güzel olacak inşallah...

Alicam46 Öğretmenim,hepimizin Yaşadığını Siz Güzel Bir Şekilde Kaleme Almışsınız. Yüreğinize Sağlık.hepside Bizim Eserlerimiz İyi Ya Da Kötü Bir Gün Karşımııza Çıkacak.