Çocuklar Ne Yapınca Sabrınız Tükeniyor?

ben zil çaldıktan sonra, öğrencilerimin sınıfta oyun oynamalarına çok kızıyorum. kapıyı bir açıyorum, ne göreyim, herkes ayakta. işte o zaman ben, ben olmaktan çıkıyorum. konuşuyorum, konuşuyorum... bu konuşma biraz etkili oluyor.
şimdi artık zil çalınca yerine oturanları şekerle ödüllendiriyorum. bu daha da etkili oldu.

Ödev yapmamayı alışkanlık haline getirenler...
Herkes çalışmaya başladığı halde,dalgın dalgın bakınanlar...
Derste başka şeylerle ilgilenip,misafir sanatçı gibi derse katkısı bulunmayanlar...
Hiç parmak kaldırmadan yerinde sürekli ortaya konuşanlar...

Demek bu proğram sizin çocuklar için çok ağır.Sizin anlattığınız bu tablo,yorgun,hazırlıksız,oyuna yeterince zaman bulamayan deşarz olamayan öğrenciler için geçerli.B u durumda ne yapılmalı?
Bahçede iki tur atıp,derse başla.Olmadı bir dans,müzik gösterisi,fıkra,şiir okut öyle derse gir.
Olmadı forumda ''patara''rumuzlu arkadaşın açtığı topiğe bak.''Öğrenmeyi öğrenme''

ders anlatırken öğrencinin birinin yerinden kalkıp çöp atması beni çok kız
dırıyor

ne yazık ki benim öğrencilerimin çoğu evde dayak yiyen çocuklar. onlara şu ana kadar hiç vurmadım. ama konuşarak çok zor anlaşıyoruz. 2 seneden beri konuşmayı öğretiyorum ama hala sınıfın 7 kişisine ulaşamadım. Bazen ailelere bağırıyorum çocuklarınızı dövmeyin diye ama nerdee. Eti senin kemiği de senin diyen var...

Bütün yazılanları okudum. Katılmamak elde değil.
Beni en çok neden diye sorduğumda me me bakanlar sabrımı zorluyor.Olumlu ya da olumsuz
bir kelime istiyorum.YOK

şiddet ve hakaret asla çözüm olamaz sayın hocam o an için öyle görünsede etkisi çok kısadır.ve hemen unutulur. sabır taşının çatladığı yerde bize düşen yine sabretmektir. hepimize sabır diliyorum.(Ceza çocuklardaki saldırganlığı artırdığı gibi onlara model de oluşturur. Yetişkinlerinyaptıklarını taklit ederek öğrenen çocuklar, onların cezalandırmalarından şu dersleri alırlar:                                                                                                           1.insan ilşkilerinde güç kullanma ve şiddet uygun ve kabul edilebilir bir davranıştır.                                                                                               2.  güçlülerin yaptıkları doğrudur.                                                                  3.sevdiğimiz kişilere şiddet uygulayabiliriz.                                                    4. çatışmaları büyükler ve güçlüler kazanır.    ) çocukta dış disiplin mi?         iç disiplin mi? kitaptan                                                                  

Onca Anlatılanlardan Sonra Boş Gözlerle Bakınca.hani Toprağa Tohum Atarsında Ürün Alamazsınya Aynen Öyle

Yalan söyleyenler
küfredenler

derse girer girmez arkadaşlarını şikayet edenler

Dayak Çocuğu Arsızlaştırır...

dayak Atılan Çocuk İyi Söz Yerine Alışmış Olduğu Şiddetin Daha Fazlasıyla Uysallaşır.

buna Alışan Çocuğa Da Bundan Sonra Birşey İşlemez.. Korkusu Olmaz.. Asileşir. Arsızlaşır...

onun İçin Şiddet Adam Etseydi Eskilerin Okuttukları Bize Baş Olurdu...

Yetişkinlerinyaptıklarını taklit ederek öğrenen çocuklar, onların cezalandırmalarından şu dersleri alırlar:                                                                   

1. İnsan ilşkilerinde güç kullanma ve şiddet uygun ve kabul edilebilir bir davranıştır.
2.Güçlülerin yaptıkları doğrudur.
3.Sevdiğimiz kişilere şiddet uygulayabilirz.
4.Çatışmaları büyükler ve güçlüler kazanır.                                                      

Bu güzel mesajı düzenlemek istedim.

beni en çok şikayet kızdırır.
sessiz kalarak tepki verince sorun çözülüyor.şimdilik...

Ders anlatırken konuşmaları ya da başka şeylerle ilgilenmeleri beni çileden çıkarıyor. Başka herşeye müsamaha gösteriyorum ama buna asla...

Ben en cok bir soru sordugumda,söz almadan konusup cevabi sordugum kisi cevaplamadan atlayıp konusana kiziyorum ..o kadar uyarsamda yine yapiyorlar..

Ben herhalde çok enteresan bi sınıfa sahibim. Beni üzdüğünde ağlayan öğrencilerim bile var. Bu çok basit olaylarda bile oluyor.Mesela bi materyali getirmeyi unuttuklarında defalarca özür diliyorlar. Ben de defalarca oldu, üzülme falan diyorum. Allah'a şükür hiç üzmüyorlar beni.Aramızda çok güzel bir iletişim var. Sınıfa her gelen bunu fark ediyor. Biliyor musunuz, sesim kısıldığı zamanlardan birinde sınıfça karar almışlar akıllarınca. Beni bağırtmayacaklarmış.Sesim kaybolurmuş. 2. sınıf okutuyorum.Bi kasabada okulum.Bense  hem velilerim, hem de öğrencilerimin tavırlarıyla sanki özel okuldaymışım gibi hissediyorum. Bu durum bozulacak diye de inanılmaz korkuyorum. Bu arada sınıfımın başarı düzeyi de bulunduğum yeri göz önünde tutarsam çok çok iyi.