DEVAMI YOK...
Geçen gün parkta,
Çivisi çıkmış bankta,
Dedikodu yapıyor iki adam...
İkiside yaşlı,
Dik başlı.
Boyasız ayakkabılarını sürterken yere,
Diğerinin eline vuruyor diğeri
Ha bire!
Öbürü çeketinin kolunu çekiyor,
Bir şeyler anlatıyor elinde ki kire!
Farketmiyor konuştukları
İsterse herkes duysun!
Çok geçmeden
Biri mırıldanıyor:
-Kocaman herif, gözün kör olsun!
Çocuklar bile dinliyor,
Kulağını dikmiş salıncakta:
-Yahu bu amca ne diyor!
Konu çocuklar,
Yani evlatlar...
Benim bildiğim babanın tespihinde olur
Evladına dua, duasında salavatlar!
Düşünür taşınır konuşur,
Kötüde olsa evlat
Bir söyler bin düşünür!
Allah’ım ne kadar da çokmuş suç,
Hastaymış,
Sırtının ortasındaymış kuluç!
Gelmezmiş gitmezmiş
Yemezmiş içmezmiş!
Olsa bile öylesine evlat
Babamız böyle anlatırdı:
-Başkasının dilinde gezmezmiş!
...
...
Küfrün biri bin parça,
O bile bu kadar küfretmezdi,
Bizim köylü “Deli Hatça!”
Sende evlattın,
Şimdi o evladı kime anlattın?
Kime sattın?
-Fiyatı kaça!
Dayanamadım,
Kalktım.
Öylesine düşündüm,
Allah affetsin vesveseye düştüm!
Gördüklerimiz gönüllerde yaşıyormuş,
Nereden bileyim?
-O mübarek ellerde üşüdüm.
...
...
Öyle babalar bilirim ki,
Sakalı nur,
Elleri gül kokusu!
Dilinde şükür,
Yüreğinde Allah korkusu!
Az anlatır,
Az konuşur,
Sohbeti bal,
Çehresi gül olur!
Fazla anlatmıyorum,
Allah’ım babamıza lütfeyle:
-“İyi’lerle eş olsun...” noolur!
Saygılar...
S.ORAK-CİH66
“ADAMIN BİRİ”
4AĞUSTOS2006
YOZGAT
