Doğmamış Bir Çocuğa Mektup

Doğmamış bir çocuğa mektup

1929 - 2006 tarihlerinde yaşamış olan İtalyan gazeteci yazar Oriana Fallaci tarafından yazılan -Doğmamış bir çocuğa mektup- isimli kitabı okudum.

Batı dünyasının CEHALETİ konusunda bilgi sahibi olmama rağmen, bu derece CAHİL olabileceklerini tahmin edemiyordum.

Oriana Fallaci, Henri Kissinger, Yaser Arafat, Kral Hüseyin, İndra Gandi ve Şah Rıza Pehlevi gibi birçok ünlü isimle röportaj yapmış ve Humeyni ile yaptığı röportaj sırasında başörtüsünü çıkarmış bir kişidir.

Gelişmiş olarak tanımlanan ülkelerde, eğitim görmüş bir insanın kitabından alıntılar yaparak, ülkemizdeki eğitim sistemini tartışmak için bu başlıkla bir konu açmayı uygun gördüm.

Yazar, bekar bir bayanın hamile olduğunun farkına varması esnasındaki düşüncelerini bir mektup uslübunda yazıyor:

...
Anlamaya çalış: Başkalarından korkmak değil bu...
Başkalarına hiç aldırmıyorum.
Tanrı korkusu değil. Tanrıya inanmıyorum.
Acı korkusu değil. Acıdan korkum yok. Senden korkuyorum, seni HİÇYOKLUKTAN ZORLA ÇEKİP ALAN, GÖVDEME EKLEYEN RASTLANTIDAN.
Seni çok beklediysem de karşılamaya asla hazır olmadım.
Ama kendi kendime hep o kötü soruyu sordum: YA DOĞMAK HOŞUNA GİTMEZSE?
Ya günün birinde haykırıp suçlarsan beni: "Sana kim dedi beni dünyaya getir diye? Neden dünyaya getirdin beni, neden?"
Yaşam öylesine GÜÇ BİR ÇABA ki, çocuk. Her gün yeni baştan başlayan bir SAVAŞ; mutluluk anları ise acımasız bir bedelle ödenen KISACIK AYRAÇLAR.
Seni içimden söküp atmanın daha iyi olmayacağını nereden bileceğim?
...
Biliyor musun, annem beni istememiş. Bir başkasının DİKKATSİZLİK ANINDA YANLIŞLIKLA BAŞLATILMIŞIM.
...
Ama gene de, en mutsuz anlarımda bile, doğmasaydım üzülürdüm gibi geliyor, ÇÜNKÜ HİÇYOKLUKTAN daha kötü bir şey yok.
...
Gerçekten korktuğum şey hiçyokluk, olmamak, yanlışlıkla bile, bir rastlantı ya da bir başkasının dikkatsizliği sonucu bile olsa, hiç var olmamış olmak.
Birçok kadın sorar kendi kendine, dünyaya neden çocuk getirmeli diye. Aç kalsın, üşüsün, ihanete uğrasın, aşağılansın, savaş ya da hastalıktan ölsün diye mi?
...
Seni hiç mi hiç gereksinmiyorum.
...
İşte kararı senin yerine ben verdim: DOĞACAKSIN.
***
Kitabın İlk 10 sayfasından alıntıladığım bilgiler bunlar.
Büyük harflerle yazarak dikkatinizi çekmeye çalıştığım görüşlere katılıyor musunuz?
(Kitaptan alıntıları yazmaya devam edeceğim.)

Kesinlikle katılmıyorum.Bir canlının dünyaya gelmesi kesinlikle rastlantı değildir.Batı dünyasının cahil olduğuna ise kesinlikle katılıyorum.

Ama gene de, en mutsuz anlarımda bile, doğmasaydım üzülürdüm gibi geliyor, ÇÜNKÜ HİÇYOKLUKTAN daha kötü bir şey yok.

Bence cevap burada.

paylaşımınız için teşekkürler turgutkuzan öğretmenim.tmurat hocama aynen katılıyorum.(tek cümle anlatmış herşeyi.)

...
Nasıl söküp atabilirim seni?
YANLIŞLIKLA ya da bir RASTLANTI sonucu olduysan oldun, bana ne?
Üstünde yaşadığımız DÜNYA da bir RASTLANTI, belki de bir YANLIŞLIK sonucu oluşmadı mı?
...
Ve bu sonuçların arasında bir hücre tomurcuklanmış, O DA BİR RASTLANTI YA DA BİR YANLIŞLIK sonucu ve bu tomurcuk anında milyonlarca, milyarlarca çoğalmış...
Ve çoğalmaya devam etmiş, ağaçlar, balıklar, insanlar oluşana dek...
O hücre yaşamayı İSTER MİYDİ, istemez miydi diye soran olmuş mu dersin?
Onun AÇLIĞINI, ÜŞÜMESİNİ, MUTSUZLUĞUNU DÜŞÜNEN olmuş mu dersin?
HİÇ SANMIYORUM.
öyle birisi VARDIYSA bile zamanın ve boşluğun ötesinde başlangıcın başlangıcı diyebileceğimiz bir TANRI BELKİ, rahatlık rahatsızlık  üstüne KAFA YORMAMIŞTIR.
...
Günün birinde haykırırsan bana, "NEDEN beni dünyaya getirdin neden?" diye, yanıtım hazır:
"Benden önce milyonlar ve milyonlarca yıl boyunca ağaçların yaptığı, hala da yapmakta oldukların yaptım, doğru bir iş yapıyorum SANDIM."
...
Kadın olmanı isterdim. Günün birinde benim başıma gelenin senin de başına gelmesini isterdim.
Kadın doğmanın büyük bir bahtsızlık olduğunu düşünen annemle aynı görüşte değilim.
...
Erkeklerin    YAŞAMI AÇIKLAMAK için uydurdukları EFSANELERDE ilk yaratık bir kadın değil: Adem adında bir erkek.
Havva sonradan geliyor, ONA ZEVK VERMEK VE BAŞINA İŞLER AÇMAK İÇİN.
Kiliseleri süsleyen resimlerde TANRI  ak sakallı, yaşlı bir adam olarak GÖSTERİLİYOR, hiç bir zaman ak saçlı bir kadın olarak değil.
...
Kadın doğarsan yapacak o kadar çok şeyin olacak ki. Bir kere TANRI VARSA EĞER ak saçlı bir kadın ya da güzel bir genç kız olabileceği düşüncesini savunmaya çalışacaksın sürekli.
Sonra, Havva ağaçtan elmayı kopardığı gün cennete giren şeyin günah değil de, o EŞSİZ EDREM, İTAATSİZLİK olduğunu anlatmaya
çalışacaksın herkese.
...
Ana olmak bir meslek değildir.
Bir görev bile değildir.
YALNIZCA SAHİP OLDUĞUN BİR ÇOK HAKTAN BİRİDİR.

...
Ama bu, senin özgürlüğünü artırmaya yaramayacak, çünkü duygusal kölelikle, pişmanlık köleliğiyle bağlı kalacaksın bana.
Kimileri buna aile köleliği diyor. AİLE KAVRAMINA İNANMIYORUM BEN. AİLE, KİŞİLERİ DAHA İYİ DENETLEMEK,
ONLARIN KURALLARA, EFSANELERE BAĞLILIKLARINI DAHA İYİ SÖMÜRMEK İÇİN, BU DÜNYAYI KİM ÖRGÜTLEMİŞSE ONUN TARAFINDAN
UYDURULMUŞ BİR YALAN.
Yalnız olduğumuzda daha kolay başkaldırırız, başkalarıyla birlikteysek daha kolay uzlaşırız düzenle.
Başkaldırıyı göze alamayan bir dizgenin borazanından başka bir şey değil aile ve kutsallığı PALAVRANIN BÜYÜĞÜ.
Aynı adı taşımaya, aynı çatı altında yaşamaya zorunlu kılınmış, çoğu kez birbirlerinden nefret eden bir kadın, erkek ve çocuklar KÜMESİ hepsi hepsi.
...
Meryem bebeğiyle başbaşa hayatından memnun. Bütün O EFSANEDE benimsenebilecek tek şey o ikisi arasındaki ilişki zaten.
Cinsel birleşme olmadan, kendiliğinden döllenen yumurta YALANI...
...
Cinsel birleşme olmadan hiç bir çocuk DOĞMAZ

Arayış içinde olan birinin "bebek masalıyla" gerçekleri araması var bu yazılanlarda.

Eğer arayışını doğru iklimlerde yaparsa, tüm bu yazdıklarına derin bir "ah" çekeceği günler onu bekliyor. Tamamen kapalı olmak yerine, sorguladığı için ve kalbinin nurlanması hakediyorsa, doğru ve sonsuz mutluluğa demir atacağı limanı bulması yakındır bence. Darısı tüm anlam arayışçılarına inşallah... 

Hayat dağ gibi inan ki
Doğar doğmaz bunalırsın
Yaşamak kolay mı sanki
Kuruda, yaşta kalırsın
Yalnızlık var, üzülmek var
Çaresizlik, ezilmek var
Zaman bir çesmedir; bahar
Süzülür, kışta kalırsın
Karanlıktır sağın, solun
Zayıfsan, bükülür kolun
Bazen düze çıkar yolun
Bazen yokuşta kalırsın
Gülersin mutluymuş gibi
Hakikati bulmuş gibi
Hep zavallı bir kuş gibi
Büzülür, taşta kalırsın
Aldanırsın insanlara
Dalarsın derin sulara
Yenilirsin korkulara
Siste, ateşte kalırsın
Ömrün düzeni bozulur
Dostların hepsi kaybolur
Aynalara düşman olur
Devr-i geçmis'te kalırsın
Hiç eksilmez âh ü zârin
Seninledir intizârın
Serüven biter, mezarın
Kazılır; düşte kalırsın
Kaderin önünde değil
Doğmamak elinde değil
Gözlerinin yaşını sil
Hayattan zevk de alırs