Dokundur Dudaklarını Alnıma

    DOKUNDUR DUDAKLARINI ALNIMA


Kapatma gözlerini üşüyorum
Bozkırın ortasında yalnız bir ağaç gibi
Ayazda kalmışçasına titriyorum
Dallarıma kuşlar konuyor
Yüreğimdeki yalancı baharda açan çiçekler donuyor
Kapatma gözlerini ne olur korkuyorum


Ne koynumda sakladığım kuşlar göçebiliyor
Ne de bu zemherinin boranı diniyor
Gamzelerinin kuytusuna sığındı her bir mülteci bakışım
Bir ömür koşsam da ardından
Daha sana varamadım
Hâlâ dudaklarının maverasındayım


Suruç Ovası’nın çatlamış toprakları gibi
Ben sana susuyorum
Ve sen dudaklarında intihar eden kelimelerle bana susuyorsun
Belki hiç farkında bile değilsin
Yani şimdi hiç bilmiyorsun
Fakat o ıslak gözlerinde susuzluğa tecrit ederek beni
Sebebim oluyorsun


Kapatma gözlerini göremiyorum
Yâr diye yarlardan düşüyorum
Ne zaman koşsam sana doğru
Hep kendime varıyorum


Sensizlik nasıl bir şey biliyor musun
Nereden bileceksin
Sen hiç sensiz kalmadın ki


Yetimhane koridorlarından
Bir çocuğun kapıya bakan gözlerini düşün
Her pazar ziyaretlerinde çağrılmayan adına isyanını
Her gece okşanmayan alnının yangınını
Her sabah uyandığında
Çatlak dudaklarının arasına sıkışan
Annem sözcüğünün yavanlığını düşün
Ve anla beni yâr


Neden hâlâ bekliyorsun
Bu umarsızlığınla bak felaketim oluyorsun
Şimdi sağır bir sensizlik kaplıyor odamı
Yorgana, yastığa ne hacet
Her gece karabasanlar sarıyor tenimi
İçim üşüyor
Bedenim yanıyor
Yüreğim kanıyor…


Meçhul bir limana atılmış ruhum
Kızgın kumlarla soğuk sular arasında sıkışıyorum
Giderken öptüğün alnım kül olurken
Bıraktığın ellerim buz kesiyor
Yani bir yanım yandıkça, diğer yanım donuyor
İşte şimdi böyle sensiz
Biraz yarım, biraz eksiğim
Gözlerin gözlerimi terk edeli beri
Kanadı kırılmış kuşlar gibiyim


Bir gelsen
Cemre gibi düşsen yüreğime
Erbainin kırkıncı gününde
Bana baharı muştulasan o menekşe gözlerinle
Şöyle bir sarılsam sana
Kokun nefes nefes dolsa ciğerlerime
Alnımı emanet edip de dudaklarına
Yalın ayak koşsam sensizliğe ilk ihanetime
Düşlerimi taşa çalsam
Yokluğunu seninle aldatsam yani


Sonra ayıklasam
Dudaklarımda sensiz çekimlenmiş
Her bir kelimenin cümlesini
Ve hilale aşık bir yıldız misali
Ben de seni nakşetsem yüreğimin al sancağına
Vatan toprağına değen ayaklarım gibi
Edebinden titrese ellerim
Her dokunduğunda saçlarına
Yine gözlerini gözlerimden sakınsam
Yine kokunu tenimde saklasam


Her gece gözyaşlarımın ıslattığı
O nemli yastığıma yaslar gibi
Bu defa dudaklarına yaslayıp da alnımı
Yokluğunu kendime bir ömür yasaklasam


Şimdi sensizlik
Göçtüğüm ama asırlara inat geçemediğim
Ötüken kadar acıtıyor içimi
Ey Meram Bağları’nın nazlı çiçeği
Bozkırda öksüz bıraktığım bir sevdanın
Vebali yeter bana
İkincisini taşıyamaz yüreğim
Hadi ne olur duy sesimi
Yarım kalmış bir aşkın
Bıçak sırtı yalnızlığında koyma beni


Şimdi böyle sensiz
Böyle kimsesiz
Kanadı kırılmış serçeler
Dalından koparılmış güller
Fatiha’sız bırakılmış ölüler gibi
Sen de bırakma beni sahipsiz


Hadi gel tut ellerimden
Yeniden
Bırak dudaklarım öksüz kalsın aldırma
Yeter ki sen
Dokundur dudaklarını alnıma!


                                ERGİN CAN
                                Yar  Yarası

Copyright © 2011

Çoktandır şiirlerinizi okuyamıyorduk hocam.Ellerinize, güzel yüreğinize, kaleminize sağlık.
Şiirin bütün güzelliklerini bizimle paylaşan ErginCAN kardeşim; hayatın bütün güzellikleri de sizinle olsun.
Selametle.

tebrikler çok güzelmiş

Çoktandır şiirlerinizi okuyamıyorduk hocam.Ellerinize, güzel yüreğinize, kaleminize sağlık.
Şiirin bütün güzelliklerini bizimle paylaşan ErginCAN kardeşim; hayatın bütün güzellikleri de sizinle olsun.
Selametle.

Değerli ağabeyim bu naif ve halis sözlerinizden dolayı müteşekkirim.

Naçizane bir eserimi bu güzel dostlar meclisinde paylaşmak istedim.

Saygı ve selamlarımla...

Kapatma gözlerini göremiyorum
Yâr diye yarlardan düşüyorum
Ne zaman koşsam sana doğru
Hep kendime varıyorum

mükemmel ne denilebilir ki...

mükemmel ne denilebilir ki...

Geç de olsa, çok teşekkür ediyorum öğretmenim.
Şiire gönülveren tüm dostlara selam olsun...

...

Güzelliğin bir damlası olan LEYLA için uykuyu haram etmek çok değilse, Güzelliğin kaynağı MEVLA için bir ömrü feda etmek az bile.

Hz. Mevlana