Dost Biriktirmeyi Hiç Düşündünüz Mü?

bu zamanda gerçek dost bulmak çok ama çok zor arkadaşım çok ama dostum bilemiyorum tereddütlerim var...

Arkadaşlık ve dostluğu çok iyi ayırmak lazım...Bence bu iki kavram fazla karıştırılıyor...

TDK'nın resmi sitesinden alıntı:                  dost     
a. 1. Sevilen, güvenilen, yakın arkadaş, gönüldaş, iyi görüşülen kimse, düşman karşıtı: “Dostlar beni hatırlasın.” -Âşık Veysel. 2. Erkek veya kadının evlilik dışı ilişki kurduğu kimse, zamazingo: “Bir dostu vardı, belalı, çapkın bir delikanlı.” -H. R. Gürpınar. 3. Sahibine sevgi gösteren hayvan: Köpek insan dostudur. 4. Bir şeye aşırı ilgi duyan, koruyan kimse: Kitap dostu. 5. sf. İyi geçinen, aralarında iyi ilişki bulunan: “Yüzleri tatlı, dilleri tatlı, dost insanlardı bunlar.”  T. Buğra.
 Güncel Türkçe Sözlük
arkadaş      
a. 1.  Birbirlerine karşı sevgi ve anlayış gösteren kimselerden her biri, yâren. 2. Bir ortamda birlikte bulunanlardan her biri, hempa, refik: “Nedret'in arkadaşları bizi nezaketen davet ettiler.”      M. Yesari.
 Güncel Türkçe Sözlük

Değer verdiğimiz kişlerle olan ortak alanımız bittiğinde arayıp sormazsak tabiki dost olmaz.Dost bulmak kolay değil ama emek istiyor.Dost olunca ise anlayış başlar aramasan da bilir ki muhakkak sebebin var.Gereksiz sitemler olmaz.Sen beni aramadın,hep ben aradım diye.Ben dost sayımı arttırmak için elimden geleni yaparım.Önemlli olan dost olabilecek kişileri baştan iyi seçebilmek sonradan hayal kırıklığı yaşamamak için.

Ben biriktirdim.Birikenlerle idare ediyorum ve mutlu oluyorum.Yenilerini bünyem kabul edemiyor bir türlü, sürekli hata veriyor.Onları kaybetmemeye çalışıyorum.

Biriktirecek kadar dostum olmadı henüz.

günümüzde biraz daha zorlaştı galiba dost olmak ben de o yüzden geçmişte edindiğim dostlarımı sıkıca tutuyorum ki o dostluğu geleceğe de taşıyabileyim...

doğuda öğretmen olmanın tek güzel yanıydı güzel dostluklar kurmak. aynı sıkıntıyı çeker, aynı mutlulukları yaşar, aynı yemeği paylaşırdın. arada istisnalar olurdu.ama şehirde daha bir resmi her şey. elbette dostluklar var ama okul bittiğinde herkes kendi dünyasına dönüyor. köy öyle değil ama 24 saat beraber oluyorsun. her nerede olursa olsun baki dostluklar bulmanız dileği ile. eğitimhane ailesinin bir üyesi olmam dolayısıyla binlerce dostum olduğuna inanıyorum...

suskun öğretmenim keşke köylerde sizin dediğiniz gibi dostluklarla ben de karşılaşsaydım evet 24 saat birlikteyiz arkadaşlarla yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyor üstelik baya da kalabalığız ama birbirimize mecbur olduğumuz için katlanıyoruz dostluktan arkadaşlıktan değil yani evet istisnalar var ama bu istisnaları ben olumlu yönde istisna olarak adlandırıyorum maalesef

suskun öğretmenim keşke köylerde sizin dediğiniz gibi dostluklarla ben de karşılaşsaydım evet 24 saat birlikteyiz arkadaşlarla yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyor üstelik baya da kalabalığız ama birbirimize mecbur olduğumuz için katlanıyoruz dostluktan arkadaşlıktan değil yani evet istisnalar var ama bu istisnaları ben olumlu yönde istisna olarak adlandırıyorum maalesef

böyle dostluklarla ben de karşılaşmadım ama kalabalık olmanız bir bakıma alternatifinizin olduğunu gösterir öğretmenim..Biz  iki kişiydik ve hiçbir konuda uyuşmuyorduk...ama mecburduk birbirimize,çünkü alternatifim yoktu..bu daha kötü değil mi

 Dost mu....Bi yerden kısa bir alıntı..Dost dediğin seni sevmeli...sana sarılmalı...sana dayanmalı...fanatik olmalı..seni üzdüklerinde sana morel vermeli...Güzel haberler aldığında sevinmeli...Seninle ağlamalı...Ama hepsinden çok;kalbinin derinliklerindeki ihtiyacı hesaplamalı...Her zaman bütün parçalardan daha büyük olmalı...işi bitince seni bir tarafa atmamalı...Arkadaşlar var mı böyle dostlar.....Eskidendi o dostluklar...Benim en büyük dostum yine kendimdir....Ama çok iyi arkadaşlarım var..Onları çok seviyorum...

böyle dostluklarla ben de karşılaşmadım ama kalabalık olmanız bir bakıma alternatifinizin olduğunu gösterir öğretmenim..Biz  iki kişiydik ve hiçbir konuda uyuşmuyorduk...ama mecburduk birbirimize,çünkü alternatifim yoktu..bu daha kötü değil mi

tabi ki daha kötüymüş sizin durumunuz ama inanın 40 kişiyiz biz aynı yerde aynı apartmanda ama herkes mecburen selam veriyo gibi benim kimseyle bi sorunum yok ama sahte geliyor herşey bana o yüzden ama idare ediyoruz işimiz için buradayım diyorum ve sadece onla ilgileniyorum

doğuda öğretmen olmanın tek güzel yanıydı güzel dostluklar kurmak. aynı sıkıntıyı çeker, aynı mutlulukları yaşar, aynı yemeği paylaşırdın. arada istisnalar olurdu.ama şehirde daha bir resmi her şey. elbette dostluklar var ama okul bittiğinde herkes kendi dünyasına dönüyor. köy öyle değil ama 24 saat beraber oluyorsun. her nerede olursa olsun baki dostluklar bulmanız dileği ile. eğitimhane ailesinin bir üyesi olmam dolayısıyla binlerce dostum olduğuna inanıyorum...

duygularınıza annnen katılıyorum öğretmenim.Doğuda çalışırken gerçek dostlarımız olmuştu.Şimdi herkes ayrı şehirlerde ama yinede bağlarımız kopmada.Yolumuz düştüğünde hemen buluşuyoruz eski günleri konuşuyoruz.Oysa şimdi 50 öğretmenli bir okuldayım.Okul harici kimse kimseyle görüşmüyor.okulda selam vermeyenler bile var.Böyle bir ortamda nasıl dost biriktirilki.Eskilerle idare ediyoruz.

İnsanın en büyük dostu mncelikle kendisidir.Evet dost diyebilmem için onun için,veya o benim için ölebiliyorsa dost odur.Bu zamanda samimiyim deyip birbirine kefil olmayanlar,veya kefil olupta zor duruma düşenler,işte öylesine dostsuz yaşamaya devam edeceğiz.

bu devirde en iyi dost eşim, annem, babam, kardeşlerim ve kendim

Dost ....dost....dost....