fikrimce sendikalar siyasi olmamalı ki maalesef öyle.o yüzden de hiçbir sendikaya üye değilim.
3 nolu dayım ama hiçbirinden de bir nane olmaz malesef...
Sendikal mücadele, yaşadığımız toplumda, iş hayatında yaşanılan zorluklar ve bu zorluklara tok bir sesle itiraz etme çabasıdır. Ama sendika yönetimi belli bir güce ulaşınca, gücün vermiş olduğu şımarıklık ile gücü ne amaçla kullanacaklarını unutuyorlar.
Ben de uzun süre sendikasız kaldıktan sonra inandığım,
ülkede yaşanan soruların yarattığı ihtiyaç dolayısı ile ismini reklam olmasın diye vermeyeceğim sendikaya üye oldum. Sendikam şu anda her alanda benim duygu ve düşüncelerime tercüman olmakta ama bahsettiğimiz güce ulaştıklarında hala bana tercüman olacaklar mı göreceğiz.
Gerçekten sendika kurmak ne kadar kolay hale gelmiş onu gördük. Eğitim ve dünya görüşleri birbirine yakın o kadar çok sendika var ki incelediğimiz zaman.
Ama hiçbir devirde örgütsüz mücadele olmamıştır, olmayacaktır. Yeter ki sendika üyeleri
inandıkları eğitim sistemini her alanda gür bir sesle dile getirsin. "İnanılan eğitim sistemi" derken, hepsinin tüzüğündeki "çağdaş-modern vb" gibi ifadelere kanacak çağı çoktan geçtik.
Örgütümüzü seçerken üye sayısı, iktidar ilişkilerine bakarsak
mücadele ruhu yitip gidecektir. Futbol severlerin çoğunun "üç büyük" takımı yıllardır güçlerinden dolayı desteklediği gibi sendikalı olma sebebimiz de sadece sendikanın üye sayısının fazla olması değildir. Hangi ihtiyacın bizi sendikalı yaptığını unutmadığımız zaman sendikalı olmakta amacına ulaşacaktır...