Eğitimde Kullandığımız Dil Demokratik Mi?

Öğretmen dilinin öğrenciler üstündeki olumlu ve olumsuz etkileri nelerdir?

Sınıfta nasıl bir dil oluşturmalıyız ki öğrenciler kendi özgünlüklerini yitirmesinler?

Eğitimde dili değiştirmek Türkiye’yi nasıl değiştirir?

Öğretmen dilinin öğrenciler üstündeki olumlu ve olumsuz etkileri nelerdir?

Sınıfta nasıl bir dil oluşturmalıyız ki öğrenciler kendi özgünlüklerini yitirmesinler?

Eğitimde dili değiştirmek Türkiye’yi nasıl değiştirir?

İlkokula başladığım yıl öğretmenimizin bana karşı kullanmış olduğu dil yıllarca üzerimde etkin bir şekilde etkisini gösterdi.

İlkokula okuma ve yazmayı bilerek başladığım için 1.sınıfta her soruya parmak kaldırırdım. Öğretmenimiz her defasında sen dur, sen sus gibi ifadelerle cevap verme isteğimi engelledi. Maalesef bu olumsuz durum üniversite yıllarına kadar devam etti. Ve hala kısmen de olsa etkisini ara ara hissediyorum.

Benim özgünlüğümün yok olmasına, daha başarılı olma isteğimin sönmesine neden oldu...

İlkokula başladığım yıl öğretmenimizin bana karşı kullanmış olduğu dil yıllarca üzerimde etkin bir şekilde etkisini gösterdi.

İlkokula okuma ve yazmayı bilerek başladığım için 1.sınıfta her soruya parmak kaldırırdım. Öğretmenimiz her defasında sen dur, sen sus gibi ifadelerle cevap verme isteğimi engelledi. Maalesef bu olumsuz durum üniversite yıllarına kadar devam etti. Ve hala kısmen de olsa etkisini ara ara hissediyorum.

Benim özgünlüğümün yok olmasına, daha başarılı olma isteğimin sönmesine neden oldu...

Bu anlattıklarınız bana ekteki karikatürü hatırlattı.

Bu anlattıklarınız bana ekteki karikatürü hatırlattı.

Tam da bana hitaben yapılmış 

Yıllarca sorulan hiç bir soruya cevap vermedim.
Bir çoğunu bilmeme rağmen...

Tam da bana hitaben yapılmış 

Yıllarca sorulan hiç bir soruya cevap vermedim.
Bir çoğunu bilmeme rağmen...

''Yüreğe dokunmak '' için ne yapmalı?

Matematik dersini sevdirmeyen ve bir de arkadaşlarım içinde döven öğretmenleri hiç unutmadım çocuğa davranmak şairin dediği gibi olmalı ‎'Bir nazlı kuşa benzer çocuk dediğin… Ev ister, ekmek ister, öpülmek. Okşanmak ister…' | Cahit Külebi | en önemlisi de ilkokul öğretmeni olanların böyle davranması çok önemli çünkü ilkokul öğretmenleri hiç bir zaman unutulmaz ,insanlar yaşlansa da çocukluk hafızası silinmeyen hafızada yer alıyor. Gerçi şair çok güzel diyor ama memlekette olan hadiselerden sonra öğrencilerimizi artık sevemez sarılamaz olduk .Ama biz yine de merhamet ve sevgimizi onlara verelim...Sabırla onları korkutmadan, dayak atmadan, özgüvenlerini yok etmeden.

günümüzde her öğretmende eğitim için uygun bilgi donanımı var ve lakin her öğretmende eğitim için uygun bir dil uygun bir üslup uygun jest ve mimikler var mı bundan emin değilim..

bir çok öğretmenin sınıfta kullandığı dil aslında karakterinin bir parçasıdır..günlük hayattaki halinin devamıdır..

bir öğretmenin sınıfına özgü bir eğitim dili olmalı..
vede mümkünse psikolojiyi özellikle çocuk psikolojisini çok iyi bilmeli..

''Yüreğe dokunmak '' için ne yapmalı?

İyi ve demokratik bir dil kullanılmalı. Her öğrencinin değerli olduğu hissettirilmeli.
Hiç bir öğrencimiz kaybolmasın...

Doğru bildiklerimizi uygulamak yerine doğru zamanı yakalamalı.    Günümüzde  dünyaca  ünlü  otomobil markaları , fark ettikleri  bir üretim hatası  üzerine  milyonlarca  aracını geri  çağırabilmekte ve bu hatayı kardan ettikleri  küçük bir  zararla  telafi  edebilmektedirler.Maalesef  biz  öğretmenlerin ,eğitimcilerin  mesleki  bir  hatamız  ya da yanlışımız olduğu takdirde ,  milyonlarca  genci  çağırıp ; hata  yapmışız  düzelteceğiz  deme  gibi  bir şansımız bulunmamaktadır. Bu durum omuzlarımızdaki yükü büyütmekte ,mesleğimizi tüm mesleklerden  farklı ve özel kılmaktadır.

Tam da bana hitaben yapılmış 

Yıllarca sorulan hiç bir soruya cevap vermedim.
Bir çoğunu bilmeme rağmen...

Maalesef sizin yaşadığınız durumu bir şekilde bizlerde yaşadık.
Soru sormaktan korkan,düşüncelerini ifade etmekten çekinen bir grup olduk.
Ben bu durumu öğrencilerimle aştım.

Öğretmenin sınıfta kullandğı dil özel yaşantısınıda yansıtıyor.
Çevresinde insanlara hitap şekli nasılsa öğrencisinede yansıtıyor.
Bazen kaba dil kullanıyor.Çocukta buna alışıyor.Özellikle sınıf ortamında bu konuda çok dikkat etmek gerekiyor.

Eğitim dilinin demokratik olması bazen sınıfta ya da çocukta tam karşılığını bulmuyor.
Konuya başka bir bakış açısı daha getirerek eklemek isterim ki ;
14 yıllık meslek yaşantımda, birlikte çalıştığım meslektaşlarımdan edindiğim izlenimler ışığında genellikle akademik olarak başarısız olan öğrencilerin velileri, öğretmeni ''çocuğu ile yeteri kadar ilgilenilmediği, sınıfta başarılı öğrencilerle dersi götürdüğü, öğrencisine söz hakkı vermediği'' yönünde eleştirir.
Böyle öğretmenler yok değildir tabi ama genel itibariyle öğretmenlerimiz öğrencilerine eşit mesafede durmaya hatta başarısız ve davranış problemi olan öğrencilere daha fazla emek sarf ettiği bilinen ve yaşadığımız bir gerçek.
Eğitim dilinin demokratik olması kadar, eğitimciye bakış açısı da demokratik olmalı. Her öğrenciye eşit mesafede olmalı, her birinin ayrı birer birey olduğunu hissettirmeli ancak başarılı ile başarısız öğrenciyi ayırt ederken velilerin öğretmeni ''adaletsizlikle'' suçlaması eğitimciye bakış açısının ne kadar demokratik olduğunun göstergesi.
Veli faktörü eğitim dilinin demokratik olmasını doğrudan etkilemez belki ama, velisinin adaletsiz diye nitelendirdiği bir öğretmene karşı öğrencisinin göstereceği saygı ve tavır, sonraki yaşamındaki bakış açısını ciddi manada etkileyecektir diye düşünüyorum.

 Ilk yılımda kış mevsiminde şalsız gezmezdim. Bir gün nöbetçi arkadaş - senin kız öğrencilerin hepsi sırtlarında şal ile, bulamazlarsa atkılarını şal niyetine takıp o şekilde geziyorlar ve tıpkı senin gibi yürüyorlar' dedi.
 Hiç farkına varmadan alışkanlıklarımızı, konuşma üslubumuzu, karakterimizi, giyiniş biçimimizi dahi aktarıyoruz miniklerimize ..
  Rol model alındığımızın farkında ve bilincinde olarak, yapımız ne kadar sert , ses tonumuz ne kadar dik olursa olsun ; sınıf kapısından girdiğimiz anda Bilal öğretmenimin de buyurduğu gibi mesleki ve pedagojik bir üsluba , role bürünmek mecburiyetindeyiz.

Allah (c.c.) rahmeti, selamı ve bereketi üzerinize olsun.

Eğitimde kullandığımız dil demokratik mi?
sorusuna cevabım
Demokratik olmalı mıdır?
şeklinde bir soruyla farklı bir bakış açısı getirmek istiyorum.

Bakış açısının anlaşılabilmesi için [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]   linkinde yer alan   
Beşer beşer programının "Memleket Hasreti" başlıklı bölümünün diyaloglarının (yapabildiğim kadarıyla) dökümünü paylaşmak istiyorum.

Sahne işe eleman alma görüşmesi yapılacak şekilde düzenlenmiştir.
Görüşmeyi yapacak görevli bayandır.
Odanın kapısı çalınır :
- Gir.
Kapıdan görüşme için bayan aday girer :
- Merhabalar, merhabalar. Eee.. iş görüşmesi için geldim.
- Aaa... gerçekten mi?
- Hııı. Biraz heyecanlıyım, pardon saçma bir giriş oldu şöyle CV'mi veriyim. Vallahi nasıl bir kalabalık yani ilgide var. Herkes iş görüşmesi için geldi de ben öyle deyince saçma oldu. İş görüşmesi için herkes burda değil mi?
- Cevap veriyim mi?
- Yok yok... ben vemiyin, ben aldım cevabımı. Siz de gerilmişsiniz kalabalık yani Allah bilir kaç kişi geldi benden önce di mi?
- Yüzelli kişi geldi hanfendi. Sizden sonra da ikiyüzelli kişi gelecek.
- Dörtyüz elli kişi yapıyor.
- Ne bu... ne bu... yani matematiğim iyi mi demek istiyorsunuz?
- Benim matematiğim pekiyi, kimyam beş, fiziğim on numara dermişim... ay...
- Bakın hanfendi biz buraya ne fiziği, ne kimyası, ne de  matematiği on numara birini arıyoruz. Biz bu inşaat firmasına inşaattan arayan biri arıyoruz.
- Evet. Doğru... Evet.
Görevlinin cep telefonu çalar ve görevli görüşme masasından uzaklaşarak telefonla konuşmaya başlar :
- Aloooo... Gurban olurum, sen misin? Ney? Gız yok gız işteyim iş görüşmesi yapıyorum anam hee. Gız baba çıka Cehra o nasıl hastalıkmış hala mı geçmedi? Yaa... bak babaın canına deysin emi gı. Tamam bak ne diyecem sana bak, sen güzel güzel pekmezini ye madenis kaynat onu iç, ben akşam gelince sana bakacam gurban olurum tamam hadi hadi görüşüruk anam.
Telefonu kapatıp , masaya geri döner.
- Nerede kalmıştık?
- Siz nerelisiniz?
- Eeehh... Been Sivas'lıyım. N'oldu ki?
- Ben de Sivas'lıyım.
- Aaaa... gerçekten mi?
- Gız Sivas'lıyım diyom manyak mısın? Ben de Sivas'lıyım, hemşeri çıktık deli.
- Hele ki gız valla gız bu bizim oranın ağızları gız. Gız toprağım ...
...
Hemşeri sohbeti Sivas halk oyunları oynama şeklinde devam ederken görevlinin amiri olan bey odaya girer :
- İsmail gardaş ... İsmail bey
- Perihan hanım ne yapıyorsunuz?
- Be.. be.. ben şimdi...şöyle ki ben burada iş görüşmesi yapıyordum...
- Böyle mi iş görüşmesi yapıyorsunuz?
Görevli heyecandan konuşmakta zorlanır.
- Perihan hanım biraz içeri gelir misiniz, özel bir konuşalım lütfen. Hanfendi siz de gidin tamam gerek kalmadı, buyrun.
- İsmail açıklayabilirim, şimdi bu Sinem arkadaş iş görüşmesine gelmiş, bak ya heyecandan dilim sürçtü. Ondan sonra baktım Sinem Sivas'lı. Ben de ne zamandır memlekete gitmiyorum. Böyle bir hemşerimi görünce ben bir duygulan bir duygulan kötü oldum yani.
- Aaa aslında benimde biraz suçum var. İsmail bey benim böyle hemşerimi gördüm mü dayanamıyorum özüne döndürüyorum, dönüyorum yani baskıcı bir Sivas'lıyım biliyon mu?
- Ben de lazım... Vallaha lazım...
- Efendim?
- Yeminle yav... Çıkıyrım işten gidiy...

Bir insanın farklı ortamlarda farklı dil özellikleri (şiveleri) kullanması ne kadar sağlıklıdır?

İş, eğitim gibi ortamlarda "resmi" dili (veya İstanbul şivesini) kullanmak / kullanmak zorunda kalmak demokratik midir?

Sınıfta nasıl bir dil oluşturmalıyız ki öğrenciler kendi özgünlüklerini yitirmesinler?

Çocukların da gerçekte birey olduğunu genetik ve sosyal karekterlerinin farklı olduğunu unutmadan dahası okuldaki her bir öğretmen gibi onların da bir kimlik olduğunu daima gözönünde bulundurmalıyız.Eksiklerinin kişilik ve zeka değil bilgi ve tecrübe olduğunu unutmadan saygı duymalı görevimiz olan bilgiyi onlara sunmalıyız.