Eğitimde Okul Mu Daha Önemlidir, Yoksa Aile Mi ?

Aile önemlidir...Ne yazık ki ,Türk toplumunda ,aile yapısı da bozulmaya yüz tutmuş vaziyette,,okul deyince zaten son 10 yıldır okullarımız ,öğrenciye bir şey vermemektedir.Vermiş olsaydı eğitim bu kadar özelleşmezdi.Tabiki şu anda meslekdaşlarım bana kızmasınlar gerçekleri görelim.Son derste zilin çalmasını öğrenciden daha önce saatine bakan öğretmenler,,derse geç girenler,performans-proje  diyerek öğrenciye değil veliye verilen ödevler,,ücret ödenmiyor diye nöbet tutmayan öğretmenler,muhasebecilik yapanlar,,ilkokulda güvenlik uygulaması uygulanması vs vs.evet bunlar yalan mı,,bu kadar keşmekeş bir yapının içinde Aile derken ,,anneanne veya babaanne terbiyesi almış çocuklar daha terbiyeli şu anda!!!!!!!!!!!!!!!!!

Tabikide aileeeeee 😊😊😊😊😊😊

Bizim sınıfta münazara yapacakta aynı soru bizimkide biz de aileyi savunacağız bana yardım edermisiniz???

bana da yardım edebilir misiniz biz de aileyi savunacağız

   
Yanlış bilinen bir gerçek vardır: Okul eğitiminin, diploma sahibi olmanın, çok kitap okumanın, değişik kültürler tanımanın insan karakterini oluşturmakta yeterli adımlar olduğu sanılır.

Halbuki karakterin oluşumu kişinin dünyaya gözlerini açtığı anda başlar.

İnsan doğduğunda bomboş bir levhadır.Annesinden , babasından, kardeşinden ve çevresinden gördüklerini benimser, boş levhasını doldurur.

Yani kişi okul eğitimine başlayasıya kadar, karakterinin büyük bir bölümünü zaten  oluşturur; daha doğrusu, bir seçimi olmadığı için, oluşur, oluşturulur.

*
Kaba bir anlatım olacak ama
Hani herkesin bildiği bir fıkra vardır, eğitimin adam olmakta yeterli olmadığı üzerine. Gerçekten bir anekktot.

Bir baba, oğlunun karaktersiz davranışlarını gördükçe, 'Oğlum, sen adam olmazsın' der.
Aradan yıllar geçer, oğul okur ve ilçelerine kaymakam olarak atanır.
Kaymakam olunca, emrinde kolluk kuvvetlerinden babasını hükümet konağına getirmelerin ister.
Babasını, kaymakamın huzuruna getiriler
Oğul babasına seslenir : 'Hani bana hep, adam olamayacağımı söylerdin; bak kaymakam oldum' der, şişinerek.
Baba acı acı güler, 'Oğlum ben sana kaymakam olamazsın demedim, adam olamazsın dedim; gene adam olamamışsın, adam olsaydın eğer beni ayağına çağırtmazdın' der.

Yine burada eğitimin kişiliği oluşturmada yetersiz kaldığını görüyoruz.

Öte yandan adam olamayan o oğul üstünde babanın da rolü vardır, tabi ama bilinmez.
Oğul, kişilik oluşumunun temelini babasının yanında atmıştır halbuki.
Babası, 'adam olamazsın' diyerek oğlunu hep negatif motive etmiştir. Aileler
anne ,babalar çocuk eğitiminde en etkin faktöre sahip olduğu için olumlu ve olumsuz tutumlarına dikkat etmelidir

***

Toplumumuzda profesör olmuş, statü sahibi olmuş, önemli mercilere ulaşmış ama insanlıktan nasibini alamamış, cahil bir çobanın karakterine erişememiş onlarca, belki de yüzlerce insan vardır.



Halbuki bu karakter yoksullarının çocukluğuda ailesinden ve çevresinden edindikleri vardır veya edinemedikleri...



Bilimsel açıdan da baktığımızda ve karakterlerinin büyük bir kısmını 0ile6 yaş arası oluşur.
Çocuğun aile ve çevre eğitimi olumsuzsa, çocuk isterse dünyanın en kaliteli kurumlarından eğitim alsın, karakterinin düzelme şansı çok azdır.
Çocuğun aile ve çevre eğitimi olumluysa, o çocuk isterse dünyanın en kötü eğitim kurumundan eğitim alsın, karakter kalitesi sarsılmaz
ve
Atasözümüzle noktayı koyalım:

Vurgulu 'Ağaç yaşken eğilir çok haklısın...

çok haklısınız münazaraya yardımcım oldunuz

Eğitimde kesinlikle aile daha etkilidir.
Her ne kadar çocuk akran grubundan daha  çok etkilense de aile temeldir.
O yüzden anne babalar  çok bilinçli olmak zorundadır.
Hatta verilmesi gereken davranışlar yaşlarıyla orantılı kazandırılmalıdır.
Bir dediği iki edilmeyen çocuk okulda da ,toplumda da aynısını bekleyecek,olmadığında tepkisini farklı gösterecektir.
İLK ÖĞRETMEN ANA BABA dır kesinlikle.