Eğitimhane Ailesinin Sırrı Ne?

içimizdeki karşılıksız yardım etme isteği
fedakarlık...

hepsinin de öğretmen olması

Yardımseverlik, paylaşım

Üyelerinin halen gönüllülük ilkesi ile çalışması...

dosta güven, düşmana korku vermesidir

Kimse yazmamış, biz yazalım..

Yalnız bu günlere mahsus değil bu forumun tenhalığı, geçen yıl da hak etmediği bir yalnızlığı yaşıyordu. Çeşitli sebepleri olmalı, bunları yazacak ya da irdeleyecek değilim.

İçimi acıtıyor.. Bir saat içinde yüze yakın mesajın yazıldığı forum nasıl bu hale geldi anlamak zor..

Oysa kelimenin tam anlamıyla bir okuldu burası.. Paslı okul kapılarını zaman sonra açan gencecik öğretmenlerin her şeylerine rehberlik eden ve hatta daha önemlisi onların yaşama motive olmalarını sağlayan bir mucizevi ortamdı.. Yüzlerce aynı kaderi paylaşan öğretmenin kader ortaklığı ile hayata tutunduğu, aaa benim gibi nice insan varmış, yalnız değilmişim dedirterek psikolojik destek aldığı bir yuvaydı..

Birimiz düşsek elimizden mutlak tutan biri olurdu.. Lojman duvarlarından bizi kurtaran bir el mutlak uzanırdı.. Beraber türküler söylerdik hatta, şarkılar..

Dağlara gece çökünce korkmaz olurduk..

Çay ikram eder, içimizi ısıtırdık..

Bu forum yaşamalı.. Yaşıyor ya daha ne olsundan daha öte yaşamalı.. Kanlı canlı olmalı.. Biri ağladığında -ki çok ağladık- gözünün yaşını acilen silen biri olmalı..

Bu forum yaşamalı..
Üst yazıya mühür basılmayacağını yıllarca tek tek yazmalı genç arkadaşlara..
Her sabah yüzlerce günaydın mesajı olmalı..
Ola ki bir sabaha gözleri nemli uyanan olur lojman odasında..

Evet..
Bu forum yaşamalı..
Sonsuza kadar...

Gerçek sır; yaşadıklarımızı, edebiyatla yazabilmektir.
1. çağrı "oku" ise
2. çağrı da "düşün" olabilir. 

içimizdeki karşılıksız yardım etme isteği
fedakarlık...

kesinlikle.bencilligin tüm kırıntılarına savaş açmış öğretmen düşünüşü.

Çeşitli düşüncelere sahip eğitimcilerin birbirine saygılı şekilde tartışabildiği,  düşüncelerini, plan ve projelerini eğitim ve öğretimin daha etkili olabilmesi adına paylaştığı tek site olmasıdır...

camia olarak gecinemesek de cogu zaman cikarlarimiz catissa da.birbirimize en fazla destek olabildigimiz tek yer.sebebi bizi bizden baskasinin anlamamasi olsa gerek.

Meslegini seven ,cocuklari seven, yardimsever, yuregi kocaman insanlarin burda olmasi.

fedakarlık yardımseverlik çok söylenen ve doğru kavramlar
Yanısıra;  yönetimin ve buradaki insanların ego tatmin peşinde olmayışından dolayı
paylaşım yapan öğretmenlerin şevkinin kırılmaması olarak görüyorum.
Kızan, uyaran, eleştiren yok.
Kendi adıma birisi bana uyarı yapmaya kalksa fena haşlar ve bir daha buraya gelmezdim..

fedakarlık yardımseverlik çok söylenen ve doğru kavramlar
Yanısıra;  yönetimin ve buradaki insanların ego tatmin peşinde olmayışından dolayı
paylaşım yapan öğretmenlerin şevkinin kırılmaması olarak görüyorum.
Kızan, uyaran, eleştiren yok.
Kendi adıma birisi bana uyarı yapmaya kalksa fena haşlar ve bir daha buraya gelmezdim..

.
guzel tespit hocam.ekleme yapayim yoneticilerin hicbir ideolajiyi siyasi dusunceyi benimsetmeye calismamalari hissettirmemeleri de ayri bir baglanma sebebi.

Ne olursa olsun  güven  duygusu ...Sanal ortamda birbirini tanımadan  guvenebilmek...sanırım  bizi en çok bu bagliyor

 

Paylaşmak dinimizin emridir. Burada da karşılık beklemeden paylaşım var.