Eğitimhaneliler, Sevinçlerimizi Burada Paylaşalım

gözünüz aydın öğretmenim, ufak bir ayrıntı gibi görünse de büyük bir nimet

Sağolun hocam. Hep olmayan birşey pek aranmıyor ama var iken kaybetmek zor oluyor. 2 yıldır baya sıkıntı oldu fakat pencere önünde noktasal bir yerde çekmesine bile şükreder olmuştum.

Sevinecek bir şey buldum:

Çalıştığım köyde bugün itibariyle cep telefonları çekmeye başladı.

Gözünüz Aydın öğretmenim.

süleyman45 hocam bu ufak tefek bir haber değil. Bir çoğumuzun benzer anıları vardır. Ben de göreve başladığım köyden 3-4 km uzaktaki bir köye telefon etmeye giderdim yürüyerek. O da hafta sonları. Her ikisi de rahmetli olan bir nine ve dedenin evindeydi tek telefon. Tabi bu 2015 yılından epey önceydi!!!

Aynen hocam. 2003'te Mardin'e atandığımda kışın köyümdeki jandarma karakolunda yüksek bir yere çıkardım çekmesi için . Telefonu tutarken elimin demir gibi olduğunu bilirim. Tabi bizden daha eskilerin çektiği zorluklar yanında bugün bizim yaşadıklarımız pek dert değil.

Gözünüz Aydın öğretmenim.

Sağolun hocam.

Az önce Facebook'ta benim teyzeoğlu da şunu yazmış:

Gözün Aydın, kulakların Manisa abi.

Sağolun hocam.

Az önce Facebook'ta benim teyzeoğlu da şunu yazmış:

Gözün Aydın, kulakların Manisa abi.

😊

Sağolun hocam. Hep olmayan birşey pek aranmıyor ama var iken kaybetmek zor oluyor. 2 yıldır baya sıkıntı oldu fakat pencere önünde noktasal bir yerde çekmesine bile şükreder olmuştum.

Yasadigim.bir durum.
Once kulakligi sonra da bluetooth kulakligi bulunca nasıl sevinmistik.
Simdi de iki haftadir intermet yok okulda.
Yarin gelince sevinecegiz!

Sevinecek bir şey buldum:

Çalıştığım köyde bugün itibariyle cep telefonları çekmeye başladı.

Gözünüz aydın.
Mesajınız gülümsetti beni hocam.
Ben de 2007 de ilk atandığım dağ köyünde teli lojmanın penceresinin önüne kutunun içine koyardım kulaklıkla konuşurdum.tel yerinden kımıldasa hat kesilirdi.bazen de okulun yanındaki tepemeye çıkardım oradan rahat çekiyor diye.çoğumuzun benzer anıları var.hey gidi günler hey....

Köyde lojmanda kaldığımda benden önceki öğretmen arkadaş sağolsun, pencerenin üst köşesinin camına sigara kutusundan bir yuva yapmıştı. Telefonu oraya koyup görüşme yapabiliyordum.

Köy öğretmenliği; mesleğin en renkli,en ferahlık veren,en çok mücadele verilip sonu başarı ile biten zevkli yıllar.Özledim o yılları...!

İnsan köyde öğrenirmiş öğretmenliği..Şehir boş..

Köy öğretmenliği; mesleğin en renkli,en ferahlık veren,en çok mücadele verilip sonu başarı ile biten zevkli yıllar.Özledim o yılları...!

İnsan köyde öğrenirmiş öğretmenliği..Şehir boş..

Köy öğretmenliği hiç nasip olmadı, ama çok istiyorum .. Bakalım , nasip ..

Daha samimi,daha saygın oluyorsun köyde.
Yüreği tertemiz halkımız bağrına basıyor.Her güzelliğini seninle paylaşmak istiyor.Çıkarsız,art niyetsiz duru bir paylaşım.
Çocuklar da daha saygılıdır.

İnsan köyde öğrenirmiş öğretmenliği..Şehir boş..

Kesinlikle katılıyorum ablacım.köyde öğretmenlik çok şey katıyor insana...

Köy var köy var

Daha samimi,daha saygın oluyorsun köyde.
Yüreği tertemiz halkımız bağrına basıyor.Her güzelliğini seninle paylaşmak istiyor.Çıkarsız,art niyetsiz duru bir paylaşım.
Çocuklar da daha saygılıdır.

Her köy aynı olmuyor tabi.😊