idareciler yüzünden mesleğimden soğuyorum. keşke öğretmen olmasaydım. işimi, branşımı (müzik) o kadar büyük bir aşkla okudum ki, o güzel üniversite günlerimi o kadar özledim ki! diyeceksiniz ki, her meslekte vardır bunlar. ama olmasın artık, olmasın. insan yetiştiriyoruz biz. öğrenciler etrafımda pervane oluyor koroya katılmak için. her şey o kadar güzel ki, müdür her şeyi mahvediyor. hiç motive etmiyor. bıktım, yoruldum...çok yoruldum....
Sayın öğretmenim, tamamen haklısınız. Birçok arkadaşımız ben de dahil olmak üzere, mesleğimize şevkle başlıyoruz. Fakat bürokrasi, makam mevki hesapları, anlayışsız idareci ve veliler gibi nedenlerle şevkimiz kırılıyor. Fakat şevkimizi kıran bu engellerle mücadele etmeliyiz. Gücümüzün yettiği kadar. Biz Allah rızası için görevimizi iyi yapmaya çalışalım, gerisi önemli değil. Vicdanımız rahat olsun. Sadece öğrencilerimizin geleceğini düşünelim.
Sayın öğretmenim, ben bu gibi durumlarda -şevkimizi kıranların davranışları karşısında-şöyle düşünüyorum. " Ne mutlu ki bu davranışı ben yapmadım."
