konuyu görünce katılmadan edemedim.hayatım adına birkç satır eklemeden geçemedim.hayatımın belkide hiç ummadığım bir anında,hiç beklemediğim bir şekilde,bebeğim 6 aylıkken 2 yıldır çektiğim ama teşhisimin bir türlü konamadığı bir hastalığımı öğrendim 27 yaşımda.hepiniz bu hastalığın adını bilirsiniz gerisini bilmesenizde.siroz.bebeğim,kendim ve sevdiklerim arasında herşeye rağmen çok zor günler geçirdim.aslına bakarsanız hala yaşıyorum savaşıyorum bu illetle.çünkü anneyim,çünkü umutlarım var herşeye rağmen hayattan.müdür yardımcılığı sınavına girdim,alese girdim çok iyi neticeler aldım.ne bileyim yaşadığım onca acıya rağmen hayattan kopmak savaşı kaybetmek istemiyorum.iki yıldır okul-ev-hastane trafiğine rağmen hep mücadele ediyorum.kaybolmak,kaybetmek istemiyorum.çocuğum için yaşamalıyım ama kader...umarım artık geçer.çocuğum beni tanısın istiyorum tek cümleyle...SEVGİLER
dualarımız seninle ozan öğretmenim rabbim sizin ve yavrunuzun yüzüne baksın burada anlatmak istemem ama rabbim bizleri de çok zor sağlık sınavlardan geçirdi zamanında.ama şükürler olsun ki herşey geçti şuanda 2. bebeğimi sevmekle meşgulüm
darısı başınıza diyorum. rabbim şifa versin dayanma gücü versin inşallah
dün öğrencime okulun önünde araba çarptı ve onu 1 km kadar sürükledi beynimden kaynar sular aktığını ilk defa hissettim şu an fakültede yatıyor çok şükür durumu iyi ama ben okulun önünden hızla geçen bir şahsiyete insan diyemiyorum hepimizin yavrusu bu çocuklar ve bunun da sorumlusunun canını baya acıtmak istiyorum bu konuda mahkeme vb.konularda bilgisi olan arkadaşlarım yardımlarınızı rica ediyorum
geçmiş olsun golden öğretmenim
allahtan yavrucuğumuza birşey olmamış
