pazar sabahı anne yarım, canım teyzem vefat etti.
hep yanında olmasam da nefes aldığını, yaşadığını bilmenin rahatlığı şimdi içimde bir boşluğa döndü. hem hala yaşıyormuş gibi geliyor hem de yokmuş gibi. çevremizde mutlaka yakınlarımız, akrabalarımız, eşimiz dostumuz ölüyor evet ama birinci dereceden yakınlarınızdan olunca kabullenmek daha fazla zaman alıyor sanırım.
hastaydı, acıları dindi içimizi rahatlatan o ama gene de ölmeseydi keşke bencilliğini de içten içe yaşıyorum