dün anasınıfına giden oğlum kayboldu.daha doğrusu kaybolduğunu sandık.aynı yaştaki arkadaşlarıyla mahelledeki halı sahaya maç izlemeye gitmişler bizden izin almadan.saatlerce heryeri aradık bulamadık neredeyse polisi arayacaktık.sonra bizimkiler maç tan sonra eve geldiler hiçbişey olmamış gibi:-).hiç dünkü kadar üzüldüğümü,umutsuzluğa kapıldığımı hatırlamıyorum.rabbim herkesin evladını esirgesin
Geçmiş olsun öğretmenim.O duyguyu iyi bilirim.3 yaşındaki oğlum kumsalda kaybolduğunda çıldıracak gibi olmuştum.Kumsaldan birkaç metre içeride çadır kuran bir aile yanına almış.Hareketlerinden şüphelenerek.
3 sefer aynı çadırın önünden geçmeme rağmen telaşım ve panikten görememiştim.İnsanın aklına öylre durumlarda en kötü şeyler geliyor nedense.Bulduğumuzda dünyalar bizim olmuştu.
Gözünüz aydın
