Merhaba arkadaşlar,babamı bir yıllık kanser tedavisi sonucu kaybettim.Ben sizlerle bazı şeyleri paylaşmak istiyorum.Babamın son döneminde kan lazım oldu sağa sola koşuştuduk haliyle, kandaki trombosit lazım olduğu için birinci derece yakınların kanı kabul edilmedi.Kan grubu tutan bağzı arkadaşları buldum fakat orcum bozulur diye malesef kan vermediler.Bulduğumda ise babam hayata gözlerini yummuştu.
Tabi haliyle yakınlara haber verme işide oldukça zor oldu.Yurt dışındaki ablamı arayıp babamızı kaybettiğimizi söyleyemedim ,en azından gelene kadar onu çaresiz bırakmak istemedim.Fakat facebook paylaşımları sayesinde anında öğrenen ablam 2 gün boyunca memlekete gelene kadar yaşadığı sıkıntıyı anlatmama gerek yok.Bu tip face paylaşımlarından kim babasının yada annesinin ölümünü öğrenmek ister ?İnanın insanın hayatınında ,ölümününde değeri olmayan ülkemizde insanların bu şekil davanışlarına çok üzüldüm.Paylaşmak istedim..Saygılarımla.
Ölüm firak(ayrılık) değil, visaldir(kavuşmadır), tebdil-i mekandır, baki bir meyveyi sünbül vermektir. (Lem'alar)
Başınız sağ olsun öğretmenim, yaşadıklarınız üzücü, Allah geride kalanlara uzun ömür versin.