HÜZÜN SİZDEN UZAK OLSUN
Çocukları sevindirmek için çıktığımız yolda ne yürek burkan öyküler vardı bir bilseniz,küçücük omuzlara çok ağır gelecek türden hem de
Tüm çocukların aldıkları hediyelerle gözleri parlarken kucağındaki oyuncak bebeğine sımsıkı sarılı çocuğun gözlerinden akan gözyaşları gibi
Adı Medine, önce şaşkın ,ürkek ,sonra aldığı oyuncakla mutlu ama hemen sonrasında dinmeyen gözyaşları ile belleğimizde iz bırakan Medine
Annesinden ayrı yaşamak zorunda bırakılmış bir küçük yürek ama belli ki yaralı bir yürek
O bebeğine sımsıkı sarılmıştı ama onu saracak annesi yoktu yanında,annesine hasret bir çocuk,ancak senede bir defa görebildiği anneye duyduğu özlemle sevinmeyi ertelemiş bir çocuk
O bebekle onu sevindireceğimizi düşünürken o minicik yüreğe kim bilir neler hatırlattı bu bebek .Kendisi bir anne gibi sarmalarken bebeğini ,onu saramayacak anneye duyulan bir hasretti belli ki bu bebek...
Bir çocuk küser mi dünyaya ,küsmüştü işte,küstürmüşlerdi
Bir mucize olaydı küçük kız ve seni annene kavuşturabileydik
Bu güzel çocuk ,masalların hep mutlu sonlarına alışmıştı,masalların böyle acıklı sonları da olabileceğini nereden bilsindi ki
Zaman bunu sana öğretecekti zaten ama çok erkendi be çocuk,çok erken
Sonra dindi sevgi çemberinde Medinenin gözyaşları ama sonsuza dek dindirmek mümkün olabilseydi keşke .Hüzün uzak olsun sizden çocuklar. İsterdim ki bütün çocukların hüzünlerini biz büyükler yüklenelim,sizde güzel durmuyor çünkü
Siz hep gülün,hep umut dolu olun,hep mutlu olun.
O gün tüm çocukları sevindirdik.Medine de dahil ama ona asıl mutluluğu onu annesine kavuşturanlar,bu parçalanmış aileyi yeniden bir araya getirenler yaşayacak.O asıl mutluluğu annesine kavuşunca yaşayacak.Kavuşur mu, kim bilir
''Ben isterim ki
Bulutlar ağlasın,
Ama çocuklar ağlamasın;
Hiçbiri öksüzlük, yetimlik nedir duymasın'' demiş Resul Rıza
Fotoğraf: HÜZÜN SİZDEN UZAK OLSUN
Çocukları sevindirmek için çıktığımız yolda ne yürek burkan öyküler vardı bir bilseniz,küçücük omuzlara çok ağır gelecek türden hem de
Tüm çocukların aldıkları hediyelerle gözleri parlarken kucağındaki oyuncak bebeğine sımsıkı sarılı çocuğun gözlerinden akan gözyaşları gibi
Adı Medine, önce şaşkın ,ürkek ,sonra aldığı oyuncakla mutlu ama hemen sonrasında dinmeyen gözyaşları ile belleğimizde iz bırakan Medine
Annesinden ayrı yaşamak zorunda bırakılmış bir küçük yürek ama belli ki yaralı bir yürek
O bebeğine sımsıkı sarılmıştı ama onu saracak annesi yoktu yanında,annesine hasret bir çocuk,ancak senede bir defa görebildiği anneye duyduğu özlemle sevinmeyi ertelemiş bir çocuk
O bebekle onu sevindireceğimizi düşünürken o minicik yüreğe kim bilir neler hatırlattı bu bebek .Kendisi bir anne gibi sarmalarken bebeğini ,onu saramayacak anneye duyulan bir hasretti belli ki bu bebek...
Bir çocuk küser mi dünyaya ,küsmüştü işte,küstürmüşlerdi
Bir mucize olaydı küçük kız ve seni annene kavuşturabileydik
Bu güzel çocuk ,masalların hep mutlu sonlarına alışmıştı,masalların böyle acıklı sonları da olabileceğini nereden bilsindi ki
Zaman bunu sana öğretecekti zaten ama çok erkendi be çocuk,çok erken
Sonra dindi sevgi çemberinde Medinenin gözyaşları ama sonsuza dek dindirmek mümkün olabilseydi keşke .Hüzün uzak olsun sizden çocuklar. İsterdim ki bütün çocukların hüzünlerini biz büyükler yüklenelim,sizde güzel durmuyor çünkü
Siz hep gülün,hep umut dolu olun,hep mutlu olun.
O gün tüm çocukları sevindirdik.Medine de dahil ama ona asıl mutluluğu onu annesine kavuşturanlar,bu parçalanmış aileyi yeniden bir araya getirenler yaşayacak.O asıl mutluluğu annesine kavuşunca yaşayacak.Kavuşur mu, kim bilir
''Ben isterim ki
Bulutlar ağlasın,
Ama çocuklar ağlamasın;
Hiçbiri öksüzlük, yetimlik nedir duymasın''
