şu aralar meslek hayatımdaki en kötü günleri yaşıyorum. öğrencilerim için o kadar uğraşıp didinmeme ve hatta 1 yaşındaki oğlumla bile ilgilenememe rağmen yine olmadı yine olmadı..... hiçbirşey öğrenme isteği olmayan öğrenciler için kendimi heder ettiğimle kaldım. çok üzgünüm ve çok muutsuz. velilerimde çocuklerıyla ilgilenmek yerine beni suçluyor iyi öğretmen değilmişim diye.... çok yoruldum artık çokkkkk
Üzmeyin kendinizi öğretmenim. Elinizden geleni yaptığınıza eminim, çocuklar hiç belli olmadan, aldıklarını öyle bir vermeye başlarlar ki şaşar kalırsınız. Zaman içinde çözülürler görürsünüz. Velilere ise asla kulak asmayın. Çok biliyorlarsa buyursunlar sınıf orada, hodri meydan.