Sevgili meslektaşlarım hepinize selam olsun! 1.sınıf okutuyorum. 1 öğrencim var ki 1 yıldır neler çektim.Okumya yazmayı öğrendi.Dersleri gayet iyi.Fakat ilk derste annesinin arkasından ağlaması öldürdü beni.İlk dersim hep ziyan oluyor,zaman kaybı yaşıyorum.Evlerine gittim,odasında oyun oynadım kaynaşalım diye,elinden tutup okula getirdim.Psikolağa gönderdim aşırı sevgiden yapıyor demiş.Okullar kapanacak çocuk hala ağlıyor ilk ders.sonraki dersler bir şey yokmuş gibi devam ediyor.Bu gibi durumla karşılaşan tecrübeli arkadaşlarımız varsa cevap yazınız lütfen,önerilerinizi bekliyorum.
Değerli öğretmenim, bende yıllar önce buna benzer durumda olup da annesinden asla ayrılmayan bir öğrenciyi okutmaya çalışmıştım. Çalışmıştım diyorum çünkü çocuk annesinden ayrılmadı ve sonunda okulu bıraktı. Korkunç derecede ruhsal bozukluğu olan bir çocuk ve aileydi. En son geçen yıl gördüğümde, 17-18 yaşlarında olduğu halde hala sokağa çıkarken annesinin koluna giriyor ve asla ayrılmıyordu.
