Keşke 40 ıma gelince bırakabilsem.Ayvalık gibi bir yerde dalış kursu falan açsam.Balık tutsam.Ama emekli olup da hiç bir şeyle uğraşmayan abilerimizin sonu kötü oluyor genlde.Başlıyorlar kendilerini dinlemeye, taş dizerken kinlenmeye...İnsan mutlaka yaşamak bir amaç bulmalı.
Emekli öğretmen arkadaşlarımızı -bahsettiğiniz şekilde- görünce yazdıklarınıza katılmamak mümkün değil.Hayatı boşvermiş,eve uzak,saçı sakalı bibirine karışmış...
Mutlaka bir uğraş bulmalı diyorum.
Emekli olmak yepyeni bir hayata başlama olayıdır.
Fakat bizde nasılsa böyle değil.yurdışında öyle emekliler gördüm ki oltası,bisikleti,kitabı ,tatili..daha yüzlerce uğraşları var.
Galiba bizde -herkes için olmasada-emeklilik yıkılma,sona yaklaşma gibi alğılanıyor.
Saygılar.