Emeklilik için evraklarımı teslim ettim.Artık sürecin ilerlemesini bekleyeceğim.Evraklarımı teslim ederken ayaklarım gitti ama gönlüm gitmedi.Kocaman bir boşluğun içinde gibiyim.Kendimi hiç hazır hissetmiyorum emekliliğe ama bu kararı almam gerekiyordu.Umarım alışabilirim.Mesleğime ağlayarak veda edeceğim.Uzun süre okul önlerinden geçemiyeceğim zil seslerini duyduğumda kötü olacağım.Ne diyelim Allah bugünümüzü aratmasın.Hakkımızda hayırlısını versin.Zaman yıllar nasıl geçti hiç anlamadım.Hep çalışacağım okuldan ayrılamam derken ...... 😔😔😢
hocam baktınız olmadı canınız sıkıldı halk eğitime başvurun okuma yazma kursları verebilirsiniz hiçbir kapı kapanmaz gönlünüz rahat olsun