En Sevdiğiniz Şarkılar, Türküler

Dağbaşında rastladım aksakallı birisine
Bin yıllık bir halıya bin yıldan beri
Bağdaş kurmuş bir çınar gibiydi
Sordum ona, "Aşk ne ustam, hayatın sırrı ne?
Tepeden tırnağa aşığım ben
Koskoca bir hayat var önümde?"

Sevda kuşun kanadında
Ürkütürsen tutamazsın
Ökse ile sapanla vurursunda saramazsın
Hayat sırrının suyunu
Çeşmelerden bulamazsın
Ansızın bir deli çaydan içersin de kanamazsın...

Har içinde biten gonca güle minnet eylemem
Arabi’yi Farsi’yi bilmem dile minnet eylemem
Sırat-ı üzre Mustakim gözettim Rahimi
Zalimin talim ettiği yola minnet eylemem

Bir acayip derde düştüm herkes gider karına
Bugün buldum bugün yerim Hak kerimdir yarına
Zerrece tamahım yoktur şu dünyanın varına
Rızkımı veren Hüda’dır kula minnet eylemem

Ey Nesimi Can Nesimi ol gani mihman iken
Yarın şefaatlarım Ahmed-i Muhtar iken
Cümlenin rızkını veren ol gani seddar iken
Yeryüzünün halifesi hünkara minnet eylemem

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

evet özlerim hem annemi hem babamı
ayrılık bir trenin cam kenarında
yoksa yanında kalbimde atanı
ayrılık rüzgarlı saçlarında

ama bana senin kadar bana senin kadar
acı veren olmadı
ama bana senin kadar bana senin kadar
aşkı verende olmadı (2x)

evet özlerim hem annemi hem babamı
ayrılık bir trenin cam kenarında
yoksa yanında kalbimde atanı
ayrılık rüzgarlı saçlarında

ama bana senin kadar bana senin kadar
acı veren olmadı
ama bana senin kadar bana senin kadar
aşkı verende olmadı (2x)

kırılsın ayakları trenlerin
yırtılsın yelkenleri gemilerin
seni benden alıp gidenlerin
beni sevdiğimden edenlerin

ama

ama bana senin kadar bana senin kadar
acı veren olmadı
ama bana senin kadar bana senin kadar
aşkı verende olmadı

 ♥♥♥♥♥

Kırık dökük şu kalbimde, kederimsin sebebimsin
Yitip giden şu ömrümde, tükenmeyen ümidimsin
Her anı birlikte yaşamak dururken elimizde
Nasıl bir zamana, ne günlere kaldık ikimiz de

Sensiz ben olamam, yıkılırım ayakta duramam
Eğlenemem, gülemem, kaybolurum yokluğunda yaşayamam

Hapisteyim dışarında, yaslanırım efkarıma
Düşe kalka çare bulur, herkes kendi hesabına
Benim gönül bahçem ateşlere döndü harap oldu
Bu yangın her şeyi küllere döndürdü öyle durdu

Sensiz ben olamam, yıkılırım ayakta duramam
Eğlenemem, gülemem, kaybolurum yokluğunda yaşayamam.

Grup abdal...


Nasıl Yar Diyeyim Ben Böyle Yare

Nasıl Yar Diyeyim Ben Böyle Yare
Mecnun Edip Çöle Saldıktan Sonra
Alemin Bağına Bülbüller Konmuş
Nidem Benim Gülüm Solduktan Sonra

Karadır Kaşların Keman İstemem
Şu Gönlümden Özge Mihman İstemem
Ölsem De Derdime Derman İstemem
Ok Vurup Sinemi Deldikten Sonra


Coşkun Çaylar Gibi Çağlamayan Yar
Gönlünü Gönlüme Bağlamayan Yar
Benim Bu Halime Ağlamayan Yar
Daha Ağlamasın Öldükten Sonra

Pir Sultan Abdal'ım Sürem Bu Yolu
İnsanı Kamilin Olmuşam Kulu
İster Yağmur Yağsın İsterse Dolu
Nidem Ben Ummana Daldıktan Sonra

Küçücük bir bakışın çözer beni kolayca
Kenetlenmiş parmaklar gibi
Sımsıkı kapanmış olsam

Yaprak yaprak açtırırsın
İlk yaz nasıl açtırırsa
İlk gülünü gizem dolu hünerli bir dokunuşla

Hiç kimsenin yağmurun bile
Böyle küçük elleri yoktur

Bütün güllerden derin bir sesi var gözlerinin
Başedilmez o gergin kırılganlığınla senin
Her solukta sonsuzluk ve ölüm

Gül kurusu rengim aşk kurusu kalbim
Anladım gitmeye meyil ettin

Benden daha güzel görünür (konuşur) onlar
Ama
Benden daha güzel saramaz onlar   
Benden daha derin sevemez onlar

Kalbimi bırak ne olur giderken
Ne çok sevmiştin beni eskiden
Sarılır mıyız yine bitmemiş gibi?
Bir hayal işte bir hayata yetiyor belki

Bitmedi elem hep aklımda sabah akşam
Yakındayken hep uzaklaşan
Bu mu hikayem sen yanımda olmayınca
Tadım mıydı sadece kaçan
İnanmam

Bir sağa döndüm solu unuttum
Görmeyince gül yüzünü o yanda
Sorarsan bir tek ben söndüm
Tüm ışıklar altında
Bükemediğim tek bileği öptüm

Yaşanmayınca bilmiyormuş insan
Aşk böyle demek
Uzaklaşınca ağlanıyormuş bu mu sevmek
Kaç gün oldu bekliyorum elimde çiçek
Soldu gitti bu deste de yok ki bir yedek

Hayat bazen öyle insafsız ki
Küçük bir boşluğundan yakalar
Hissettirmez en zayıf anında
Seni ta yüreğinden yaralar

Ellerin kolların bağlansa da
Başında kasırgalar kopsa da
Sen tüm gücünle karşı koysan da
Seni acımasız sevdaya salar

Sen de benim kadar gerçekleri görüyorsun
Beraber olamayız benim gibi biliyorsun
Bir başka dünyanın insanısın yavrucağım
Sen kendi dünyanın toprağında büyüyorsun

Sen de benim kadar gerçekleri görüyorsun
Beraber olamayız benim gibi biliyorsun
Bir başka dünyanın insanısın yavrucağım
Sen kendi dünyanın toprağında büyüyorsun

Bardağımdaki çay gibi
Yudum yudum içtim seni
Sigaramda duman gibi
Ciğerime çektim seni
Oysa ki sen yoktun yanımda
Tomurcuk oldun sen dalımda
Düşündümde ben en sonunda
Hayal edip öptüm seni
Yüreğime ektim seni
Öyle çok özlemişim
Öyle çok beklemişim ki
Öyle benimsemişim ki
Benliğime kattım seni

Bilmezdim bu derdin, seni yolundan
Beni solumdan, edeceğini.
Bilmezdim en sessiz yanımdan
Yağmuruna kan terleyeceğimi.
Bilmezdim çok yanlarımın
Az yanımla, yetineceğini.
Uzaklarımın, yakınlığım
Yakınlığımın uzaklara gönül vereceğini.
Bilmezdim. Yoksa küs müsün bana?
Dilime ikâmet edenim.
Dargınsak eğer
Üç günü geçeli aylar oluyor haberin olsun.
Ve bu ara yanık kokulu rüzgarlar çarpıyor yüzüme.
Beni soluğumdan tutuyor üşümelerim.
Boğazıma yapışmış sıtmalı kelimeler.
En yakın sağda park'a çektiler kendilerini.
Söz dinlemez oldu sözler.
Adına sır diyorlar sevmelerin.
Gürültülü harflerin sükûta izdivaç ediyorlar.
Mahrem duygularını telveye terk ediyorlar hani.
Yorulmadın mı dilimden sessiz çığlığım?
Senin yerin dağınıklığım
Toparla kendimi…
Bilmezdim çok yanlarımın
Az yanımla, yetineceğini.
Uzaklarımın, yakınlığım
Yakınlığımın uzaklara gönül vereceğini.

Ne kaldı biliyor musun
Akşamlar kaldı
Akşamlarda parmak izlerin
Toplandım çektim gittim sandım gidememişim gidemiyorum

Ne kaldı biliyor musun
Olasılıklar ve sakladıkların
Kırıp döktükçe silinir sandıklarım
Silememişim silemiyorum

Sen anlama beni, beni hiç anlama
Bir kibrit çöpüyüm rüzgarında
Ben alıştım zamanla kendime çarpmaya
Beni hiç anlama

Ne kaldı biliyor musun
Akşamlar kaldı
Akşamlarda parmak izlerin
Ve ben kaldım eskimiş bir ben
Ve üstünde parmak izlerin

Ne kaldı biliyor musun
Olasılıklar ve sakladıkların
Kaçıp gidince biter sandıklarım
Kaçamamışım kaçamıyorum

Sen anlama beni, beni hiç anlama
Bir kibrit çöpüyüm rüzgarında
Ben alıştım zamanla kendime çarpmaya
Beni hiç anlama

Bir Tek Gördüğüm Çözülmez Bir Kördüğüm
Aramızda Yanlış Yollara Sürüldü Kalpler
Kaçıncı Kor Bu Söndürdüğüm
Sonların Peşindeyiz
Çare Yok Dönülmüyor Bir Garip Eşikteyiz
Taş Duvar Aşılmıyor
Ah Sen Biliyorsun Beni Aşkım Bitmez
Kaybediyorsam Da Gönül Dert Etmez
Sevme Diyorsun Beni Öldür Bari
Geçti Geçiyor Demimiz Gel Vazgeç
Yakıldı Yok Yere Kapında Küllerin
Aklımdan Bir Haber Yok
Yenildi Kaç Kere Yeminlerim Sana
Aslında Hiç Mecal Yok
Sen Biliyorsun Beni Aşkım Bitmez
Kaybediyorsam Da Gönül Dert Etmez
Geçti Geçiyor Demimiz Gel Vazgeç