Ne kaldı, biliyor musun ?
Akşamlar kaldı, akşamlarda parmak izlerin,
Toplandım, çektim gittim sandım,
Gidememişim gidemiyorum.
Ne kaldı, biliyor musun ?
Olasılıklar, sakladıkların,
Kırıp döktükçe silinir sandıklarım,
Silememişim, silemiyorum.
Sön anlama beni, beni hiç anlama,
Bir kibrit çöküyüm.
Rüzgarında ben alıştım zamanla
Kendime çarpmaya,
Beni hiç anlama.
Ne kaldı, biliyor musun ?
Akşamlar kaldı, akşamlarda parmak izlerin,
Ve ben kaldım, eskimiş bir ben,
Ve yüzümde parmak izlerin.
Ne kaldı, biliyor musun ?
Olasılıklar ve sakladıkların,
Kaçıp gidince biter sandıklarım,
Kaçamamışım kaçamıyorum.
Sön anlama beni, beni hiç anlama,
Bir kibrit çöküyüm.
Rüzgarında ben alıştım zamanla
Kendime çarpmaya,
Beni hiç anlama.
Emre Aydın – Akşamlarda Parmak İzlerin