"Kara Zeybek"i nihayet dün bitirdim. Akıcı olmasına akıcıydı ama çok vakit ayıramadığım için uzun zaman gezdirdim elimde. Buda benimle uyuşmayan bir durum
Yazarları takdir ediyorum, roman yazmanın gerçekten bir sabır işi olduğunu da biliyorum, zor bir işi başarıyorlar. Bu sebeple eleştirmekte istemiyorum ama ilgimi çeken birşey var. Söylemeden edemeyeceğim.
Okuduğum çoğu romanda, yazar ilk başlarda hep merak uyandırıyor, konuları çok detaylı anlatıyor, gözünüzde canlandırıyorsunuz sahneleri. Sonunda da aynı performansı bekliyorsunuz doğal olarak. Ama hayal kırıklığına uğruyorum çoğu zaman. Sonlar mühimdir. Akılda genelde sonlar kalır. Kestirip atıldığını yahut kitabı bitirmek istercesine acele edilmiş olduğunu farkedince, bu romanın hakkı bu değil diyorum. Kendi biçtiğim sonu uyarlıyorum bende
Son okuduğum roman 700 küsür sayfaydı, bahsettiğim sıkıntıyı yine yaşadım maalesef. Acaba diyorum yazar biran önce bitirmek mi istiyor , baskı heyecanına yenik mi düşüyor
........
Romanı bitirir bitirmez yeni bir arayışa girdim. Kitaplığımı taradım.2013 yılında alıp okumadığım Jojo Moyes'in "Senden Önce Ben'' ine başladım. Henüz 66 sayfa okudum ama öyle sardı ki roman beni. Yazar kişileri güzel tasvir ediyor. Her birey tek tek canlanabiliyor gözümün önünde. Sabırsızlanıyorum okumaya devam etmek için. Rahatsız olunca da yapabileceğimiz en güzel şey kitap okumak. Yeni bir roman değil okuyan vardır aramızda. Bugüne kadar nasıl okumamıdığıma şaşırıyorum.