"Söz vermiştim kendi kendime. Yazı bile yazmayacaktım. Burada namuslu insanlar arasında sakin sakin ölümü bekleyecektim. Yapamadım. Koştum tütüncüye , kalem kağıt aldım. Kalemimi yonttum. Yonttuktan sonra tuttum, öptüm. Yazmasam deli olacaktım." O, gün olur yalınayak bir çocuğun peşinde saatler geçirir. Gün olur peşinde bir yığın serseri, Çiçek Pasajı'nı dolaşır. Şişli'de bir apartman, Burgazada'da bir köşk. Geçim derdi olmayan avare bir gönül...
Onun hikayeciliği, Dante'nin Cehennem'indeki mahkumların büyük kaya parçalarını bir türlü yokuştan düzlüğe çıkaramamaları ve tam başaracakken işe yeni baştan başlamak zorunda kalışları kadar yürek burkucudur...
#yalnızhattayapayalnız #saitfaik #iyikikitaplarvar #okudumbitti