1 haftadır güzüme doğru düzgün uyku girmiyor. uyuyamıyorum uyuduğum 5-10 dakikalık uyku azap gibi işkence gibi batıyor bedenime ruhuma. eşimden oğlumdan dahası oğlumdan nasıl ayrı yaşarım. vallahi dayanacak gücüm yok. bunlarda hiç mi allah korkusu yok. ben türkiyenin en batısında bebeğim en doğuda. bu nasıl bir vicdansızlıktır bu nasıl bir acımasızlıktır bu nasıl bir insanlıktır. bu özür grubu öğretmenleri bu adamı bakanlıktan etmeli. etmek zorunda. eğitim bu aşamada bitmiştir arkadaşlar. sözyeler misiniz binlerce kilometre uzaktaki eşimizi çocuğumuzu düşünürken nasıl verimli olabiliriz?...
hocam bende aynıyım kızım okula başlıcak bu sene.böyle hayal etmemiştim.van a götüremeyeceğim için burda kalıcak.bi anne olarak içim parçalanıyor.kızım bana o kadar bağlıdır ki elimi tutmadan yolda bile yürümek istemez nasıl dayanıcam bilmiyorum.üstelik kanser hastası anneme de ben bakıyodum köye göndermek zorunda kaldım.şuanda yalnız.ağlamadık günüm yok.kızımı nasıl bırakıp gidicem ,bir başıma van da nasıl durucam bilmiyorum.allahım bi mucize olsun artık bu sıkıntıdan kurtulalım