Eskiden...

..hiçbir şeydiler şimdi bir şey oldular 

....hersey yeni'ydi!

Eskiden Daha Yüzeysel Düşünürdük.şimdi Konular Da,şartlar Da Çok Değişti.

Ve biz yürürken ;
Yan yan bakan yamyamlardan değil
Ayakkabısının ucununa bakan gençlerdik
Sahi neoldu bize böyle...

Darlık içinden bolluk çıkardı,şimdiyse bolluktan darlık çıkıyor

”Eskiden evler dar gönüller genişti ,
Şimdi ise gönüller dar evler geniş…

Eskiden ...sesini duyardim

Eskiden ne güzel ve çok yağardı kar....
Hele çocukluğumuzda. Lapa lapa yağardı. Beyaza boyardı, temizlerdi dünyayı...
Uçsuz bucaksız, sonsuz bir beyazlıktı ,belimize kadar kara gömülür, içinden tünel kazardık....Kapardı yolları..
Kışlar karsız geçmezdi...
Kimi zaman bir kardan adama dönüşürdü çocukluğumuzun “kar”ı.
Bazen de kartopu savaşlarıyla bir silaha...Ellerimiz soğuktan uyuşup, morarana dek oynardık.Yine de şimdi ki çocuklar gibi hasta olmazdık, hiç..
Yaşamlar da değişirdi, karla birlikte evlerimizde.
El örgüsü atkılar, eldivenler, kazaklar hazırlanırdı çok öncesinden.
Odun sobasının üstünde fokurdayan ıhlamur demliğinin neşeli şarkıları büyük annelerimizin masallarına eşlik ederdi akşamları.
Kimi zaman sobanın hemen kenarında bol tüylü bir kedi yatardı pervasız, mırıl mırıl.. Kestaneler, mısırlar patlatılırdı. Buğulu camlar ardından bembeyaz dünyaya bakılırdı.
Saf ve temizdi ,beyaz rengiyle kar.Tıpkı çocukluğumuz gibi.. Zamanında gelirdi. Bekletmezdi hiç. Gitmesini de bilirdi zamanı geldiğinde.
Salvatore Adamo' nun ünlü şarkısının Türkçe versiyonunda ki gibi, gerçekten, “HER YERDE KAR VAR" dı bir zamanlar......

Soba sesi huzur verirdi.

 

Soba sesi huzur verirdi.

Hala soba sesinde olanlar var

Hala soba sesinde olanlar var

Biliyorum öğretmenim, ama ben şuanda o huzuru yaşayamayalardanım.

Beklemek kadar güzeldi sevdalar canından bıkar,
sevdiğinden bıkmazdı insanlar... (Şerif Yusuf)

Eskiden birinin çocuğu olunca altın takılırdı, şimdi fotoğrafını beğeniyorsun bitiyor. Teknoloji çok gelişti çok. ..............

Annelerimizden izinsiz çıkabildiğimiz.
.Köşelerinde ninelerin çorap ördüğü,
Hiç korkmadan oynadığımız,parke taşlı,çamurlu sokaklarımız..
Kıyılarında sigara izmariti değil,papatya topladığımız,
çıplak ayaklı,
Tozuyla toprağıyla oynayıp,
Rüzgarında savrulduğumuz..
Mis kokulu,çocuk dolu, kornasız,
Arabasız huzur bulduğumuz sokaklarımız vardııı...
Bir zamanlardı.!!!

eskiden beni bekleyen bir gençlik vardı..şimdi ise beni bekleyen bir ihtiyarlık..