öğretmenlerin okulların açılmaması için çaba sarfetmesine çok şaşırıyorum. elimizden geldiğince bizde taşın altına elimizi koymalıyz . tamam şartlar zor olacak belki açılmasının imkanı olmayacak ama
hiç olmasa çaba gösterelim
Çünkü okulların içinde olduğumuz için durumun farkındayız. Liseye geçmiş ama hapsurunca ağzını, burnunu kapatmayı bilmeyen öğrencilerimizle su salgın döneminde ders yapacağız.... Ya da tuvalet kullanmayı bilmeyen ilkokul öğrencileriyle ellerini yıkamadan girdikleri sınıflarda en az 30 kişi ile ders yapacağız..... Yere kalemleri düşünce gövdesiyle yerlere yatıp aldığı kalemi ağzına sokan öğrenciye aman arkadaşına dokunma diyeceğiz.... Hemen hemen tüm oyuncakları.agzina sokan anaokulu öğrencilerine sosyal mesafe diyeceğiz....
Emin olun bütün öğretmenler en en en kötü ihtimalle " okullar açılsın da hayatımız düzene girsin " diyor. Ama gerçekten tablo ve aktarılanlar çok kötü. Bana sanki intihar etmekmis gibi geliyor.
Ogrencilerimi, sinifimi, arkadaşlarımı, tenefus aralarında gelip sarılan başka öğrencileri, bir şeyler anlatmayı, öğrencilerime sarılmayı daha pek çok şeyi çok özlüyorum... Ama çok da korkuyorum...
Benim gorusumce , şu yaşananlara rağmen temizlik kültürünün tam oturmadığı bir ilcedeyim." Çocuklara tuvalete girmeden ve çıkınca ellerinizi yıkayın " bunu bile anlat anlat anlat başarılı olamadigim.ogrencilerim varken, korkuyorum...
Hasta olacak onca öğrenci için, ailesine taşınacak korkusu için korkuyorum.. bağışıklığı aşırı düşük , en ufak hastalığı çok ama çok zor atlatan biri olarak kendi adıma korkuyorum...
İnanın hepimiz okulların açılmasını çok istiyoruz. Ama kor-ku-yo-ruz...