Benim meslekte 20.yilim. Şimdi deseler sana erken emeklilik hakkı verdik . Bir hastalık, muhtaclik çıkmasa karneden sonra dilekçemi verirdim. Veli mobingi, idare mobingi, öğrenci mobingi... bıktırdı cidden.
Günlerce istediğim kitapları çoğu veli yanlış yollayinca sınıf grubuma bu kitaplar gelmeyecek, mesajları iyi okuyun dediğim için veli tarafından üslupsuz kabul edildim . Öğlenci olduğum halde sabah kurul toplantısı sürprizi yapan idarecime doktor kontrolümün olduğunu söyledim diye yalancı kabul edildim. Saat 09.45te randevum var. Toplantı 10.30da. idarecim ,kontrolünü yapar yetisirsin diyor .
Anneannesi kendilerini ziyarete geldi diye bahane bulan ogrencime ( 1. Sınıf ) son ders nasıl olsa biraz idare et dediğim için şikayet edildim. .. Kendi meslektaşlarımı da yazayım .. İnsan bazı insanlarla aynı mesleği yapıyor diye utanır mı? Evet bu sene utanıyorum. Derse vaktinde girmez, sınıf düzeni ve disiplini yok, her oturuşta en az 10 kişinin dedikodusunu yapıp günahına girer ama adalet herkese lazım der. Bu sene ilk defa okul fobim oluştu. Hayatımın her alanına yansıyor bu durum. Elbette maaş önemli. Ama huzur da önemli.
Yazım yanlışlarım için de kusura bakmayın lütfen. Tel azizliği.
Sayın hocam, öncelikle Allah sabır versin. Özellikle kendi meslektaşlarımızın verdiği rahatsızlıkta yalnız olmadığınızı belirtmek isterim. Emekli olmasaydım, bu yıl çok ciddi bir sorun yaşayacağım görünüyordu bazı gelişmeler nedeniyle.
Pek çok nedenimiz var emekli olmak için. Ama kesinlikle 1 numara HUZUR dur.
Huzur bulacağınız bir çalışma ortamına kavuşmanızı, daha da önemlisi kademeli emeklilik hakkı verilerek emeklilik hakkınızın olmasını dilerim.
Hakikaten sabır mesleği öğretmenlik. Belki de en üzücü olanı da okuldaki huzursuzluğun, okul dışındaki hayatımızı da olumsuz etkilemesi.
Mobbing uygulayan meslektaşlarımıza bir süre sonra alışıyor insan. Takmıyor, gale almıyor. Ama o aşamaya gelene kadar yıpranıyor sinirler, kalpler, zihinler.
Çare de sabırdan ayrılmamak olsa gerek.
