geçmiş yıllarda küçük bir ilçede okul müdürüydüm
belirli günler her okulla paylaştırılır ilçe adına okullar organizasyon yapardı
10 kasım törenini ilçede bizim okulumuz organize edicekti
az buçuk bilgisayar bilgimle işleri son güne sarkıttım
29 ekim programını yapan müdür arkadaştan programı istedim
hani şu sayın kaymakamımla başlayan uzun giriş metni
f5 kopyala değiştir 29ekimler bir anda 10kasım oldu
başladı program
türkçe öğretmenimiz konuşma yapıyor
sayın kaymakamım sayın belediye başkanım... hepiniz 10 kasım kutlama programına hoş geldiniz.
kaymakam yerinden fırladı ki o sahne gözümden hala gitmez
sen neyi kutluyorsun hocammm
kulaklarımda bir çınlama
sonra kısa bir soruşturma dönemi
kutlanmaz elbet
ama kolaycılıktan yargılanmalıydım bence hakaretten değil
bir anı oldu
şimdi kopyala tuşunun yerini bilmem klavyede
benim de öğrencilerim alışmışlar her bayram kendilerince şiirler yazmaya. bigün 10 kasım ile ilgili şiir yazın getirin panomuza asalım dedim. tabi herkes kendince bişeyler karalamış getirmiş. ben de kolaycılık olacak ya işte; okumadan yazı ve görünüm olarak düzgün olanları seçip okul panosuna astım. müdür birkaç gün sonra iğneleyici bir üslupla hocam 10 kasımda senin de içini bir neşe kaplıyor mu diye sordu. hayırdır hocam nerden çıktı dedim.
panodaki şiiri gösterdi. Öğrencim yazmış, hala da unutmadım şiiri;
10 kasım bugün
En mutlu gün bugün,
Atam öldü 9 u beş geçe
sınıfları süsledik bugün.
bayraklarla donandık,
en güzel kıyafetlerimizi giydik
neşe dolduk eğlendik
Atatürk öldü çok üzüldük.