son zamanlarda ne sık duyar oldum çevremden; "kıymetini kaybedince anladım..." cümlesini...
etmeyin...
sevdiklerinizin kıymetini bilin...
sevdiklerinizin kıymetini "kaybedince" bilmenin kıymeti yok çünkü...
Şimdi buraya bir hikaye gider.
Mısır'da ünlü bir bilge yaşarmış.Bu bilge genç bir adamı yanına çağırmış. parmağındaki yüzüğü çıkarıp adama vermiş ve demiş ki;
– Al bu yüzüğü pazara git ve 1 dirheme (gümüş sikke) sat.
Genç adam bilgenin dediğini yapmış.Pazara gitmiş yüzüğü 1 akçeye satmaya çalışmış.
Gel gör ki kimse yüzüğe 1 dirhem dahi vermemiş.Genç adam üzgün bir şeklide bilgenin yanına geri dönmüş ve pazarda olanları anlatmış.
Bunun üzerine bilge ona şöyle demiş:
– Şimdi bir de kuyumcuya git ve yüzüğün değerinin aslında ne kadar olduğunu sor!
Genç adam kuyumcuya gitmiş. Kuyumcu böyle değerli bir yüzüğü nerden buldun diye sormuş ve yüzüğe tam 10 dinar ( altın sikke) değer biçmiş.Genç adam şaşkınlık içinde bilgenin yanına geri dönmüş ve kuyumcuda olanları anlatmış.
Bilge genç adama son olarak şu sözleri söylemiş:
–Eller kadir kıymet bilmiyor anne.
(sonunu getiremedim )
Kıssadan hisse ;
İnsanın kıymetinin bilinmesi aslında kimlerle muhatap olduğuna bağlı arkadaşım.