Trenler artık yok
Gecenin en derin vaktinde şehrin uykuda olduğu istasyonun loş ışığında tren beklemeyi gerçekten özledim tren gelip bindiğin andaki sıcak ve aydınlık ortam birkaç dakika sonra simitçi çaycı kahveci ve börekçinin(börekçi tek börek satıyor
onda çay simit vs yok ) koridordan geçmesi onlardan satın alınan bir lokma bir şeyler yemek sonra en arka vagona gidip trenin kapısını açıp yol karanlığının derinliğinde iliklerine kadar üşümek
bunlar güzel şeylermiş artık yapamayınca anladım
